Верш Хто не пЕ ш с інжынерый

Са пагоньмы сабач

Я прідумаю сказку,
Где ніка’кая тварь
А ні здравствуй фтрух скашэ
Фтіхара фтрух-внезапн.

Я гафно тут сліваль яксь.
А, ха, падла іс псарнь
Подае чырыс трапку сь
Да й ля Мняв чысту ш лапк.

Паяфісь ты шь в сфінарні,
Колы нема й ф масках
А ні эцікі навыць,
А не то шо шэ знань.

Я ж ны й здрыгнув тіпа жэ
Коло во з вонь бачка,
Ек Сыргійко постравыл
Да міня зе й са святк.

Я шь шюкаю, хте п трахнуць
Хоць яку дзе шызарнь.
Ілі нават кухарку ш
В жоны возьму сь ва в хар.

Дак, ну, як энці віхры,
Да врашдзепны ці нат,
Спакваля вжарыць ф іспы.
В ізбы свенты, ну, даж.

Гот культура ва в Дзевы!
Той, ну, шо верціць каль:
Я вам дам шас напеваф
Пра Вітольда й Мулявк!

Кадры гарны в Лашаткы!
Шо ты! Што ты! Чё вам?
Мо, падаці падаткаў
Шэ паменш, чым ты плаць?

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Прагну роднага слова Прагну роднага слова Ачарэпкам душы, Наталіцца ўволю Гукам песні. Скажы Мне ласкава:”Натуля, Шчабятушка мая − Майго сэрца прытулак, Роднай нівы […]...

Можа ліха пойдзе борам Можа ліха пойдзе борам, Можа лёс нас прыгалубіць. Лепш з дабром, абы не з горам Новы год нам зноў пратрубіць […]...

Ек в кіян, так в Еновы й Вый оно, бы шчур Екся-кекся кексікаў Каквкнув я ва пуцьк. І ны вэльмы ш кепскія Аж млынці спік чукч. Ну, […]...

Спяць у снарадах Спяць у снарадах, Спавітыя белаю, як сама смерць, Сталлю, Пакручастыя віхры, Аглушальныя грамы, Пажары, вулканы і землетрасенні… Спяць чалавечыя крыкі, […]...

Ша! Мы гонды банда ш А ты хы3й натта сь: Фтрух ахрапыш падлаў ж Мы стварылі сёння Стокі новых сайтаў, Шо я рагатаў аж Ад […]...

Беларускія хлопчыкі Вашы босыя ножкі топчуць жвір і травіцу, на віхры, як на рожкі, жоўты промень садзіцца. Найсціплейшыя вочы ў хлапчукоў з […]...

Хто ж нам всціраець с 5 рубашк Ды плэчы злый хотя бы з раз. Трэ валяНцёрак прыхГласьСяць Дэсь у зылёНыньКым садочКу сь Да Соловэйко шчыбытав: Ах-ха-ха! Ой-ёй! […]...

АПУСТОШАНЫ АПУСТОШАНЫ Пустата, як міг суіснавання – Месца адпачынку хмурным днём, Схоў ад разумовых вандраванняў, Крок у нікуды, вандруючы з агнём. […]...

Золак Зачынены свет – праз пасівелы абшар, праз каляровую бездань сэрцаў дрыготкіх зораў, неабсяжнасць сусветаў, спадарожнікаў мокрай ад восеньскіх слёзаў зямлі […]...

Родны гук Родны гук. Спакваля, паціхеньку, міжвольна, Як птушкі выраю ляцяць, Вяртаецца мне гук знаёмы І словы родные гучаць. Вяртаецца ў моцы […]...

Заўсёды наперад Ты слухай, паслухай, Таварыш і брат: Заўсёды наперад! Ніколі назад! Глядзі – во імчыцца Жыццю напралом – Па полі, па […]...

Яну Баршчэўскаму, аўтару легендарнага “Шляхціча Завальні Ну а вакол шалее завіруха, Зямлю і неба зблытаўшы ў віхры. Аголеныя дрэвы стогнуць глуха. Галосяць разам з ветрам у […]...

Дакраніся Дакраніся Ціхай нотай. Не прашу ўсяго – Хоць дотык! Дай хоць кроплю, Дай хоць мора, Хоць паўстаньне, Хоць пакору! Не […]...

Густ прыкрасці Густ прыкрасці для развітання Зышоў спакваля з маіх вуснаў У падмен на горыч кахання, Які раўназначны нянавісці грузнай. Мярзотна ўжо […]...

Рэха серанады Пад пурпурны тонкі вэлюм ноч схавала твар. Апельсінавая поўня спее спакваля, І аб ёй скуголіць сумны і стары ліхтар. Ап’янелая […]...

Мчыцца наша рака паўнаводная Мчыцца наша рака паўнаводная. Мы з табой берагі – непадобныя. Б’е каханне крынічкаю чыстаю. Дуб схіляецца кронай вячыстаю. Масты-рукі над […]...

Пчолы і бутон Вось на ганачак вулля Выйшлі пчолы спакваля. Паглядзелі: што за дзень! – Ці не май да нас ідзе? – Шмат […]...

Першая адталая зямля Першая адталая зямля, I зімы нібыта не бывала. Зелянее траўка спакваля, Пахнучы самой зямлёй адталай. I сябе лаўлю я зноў […]...

Затрымаўся на дрэўцы лісток Затрымаўся на дрэўцы лісток. Восень раптам прыйшла, спакваля. Заінеў ушчэнт зазубраны бок, Ды не хоча пакінуць галля. Зачапіўся сцяблінкай, дрыжыць. […]...

Дотык да зямлі На дрыготкіх вазах рыпелі мы. У ракеты запрэглі час. Колы лёгкія і прапелеры, Нібы лёкаі носяць нас. Даль праз шыбы […]...

Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...

Хлопцы іграюць джаз У маладосці нядоўгі век – ведае кожны з нас. Сумныя жарты рыхтуе лёс, і непазбежны скон… Ды, не зважаючы ні […]...

Воўчы сум Не збярог, хоць і мог, не збярог Аскялёпкі жывога натхнення, Хоць і бег, не раўнуючы воўк Па глухмені свайго сутарэння. […]...

Ліст да каханай Наша сустрэча не за гарамі He за лясамі твой пачастунак. He за палямі мой пацалунак. Наша пяшчота не за марамі. […]...

СЬНЕГАПАД Ноч мінула ў дрымоце мітрэнжнай: Сны – ня сны, нэўратычны каляж. Усьлед сьвінцовая непазьбежна Прыйшла раніца спакваля. Пераймаючы ў ночы […]...

Спакваля зачытаюся вершамі Спакваля зачытаюся вершамі, Багацеючы, хай і не грошамі. З асалодаю – мабыць, не першымі, З пажаданнямі – каб не апошнімі. […]...

Родная Скаланіцеся, цьмяныя хмары, Стану пэндзлем па схілах вадзіць, Каб праменьнем залеяць абшары, Дзе краіна бялявая сьпіць. Ты–адная і болей ня […]...

Не знаю ці хмары развеюцца Не знаю, ці хмары развеюцца. Шторм цягне з сабой цемру волакам, Разбіўшы пасудзіну месяца На рыфах грымотнага воблака. Не знаю, […]...

О, як жа, беларуская зямля О, як жа, беларуская зямля, Ты таленты старанна нараджаеш! Яны – бы глебы шчодрай ураджаі, Багацце, што збіраеш спакваля. Усходзяць, […]...

Адчай (Сербская балада. XIII стагоддзе) Уцякайце ж вы, нашы дзетачкі, А куды ўцякаць – мы не ведаем, Ратавацца як – не навучым вас: Жываглот ідзе […]...

… так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...

Бяда, сябры мае! Бяда! Бяда, сябры мае! Бяда! Хварэе ўсё: зямля і нетры. У нас усё брудней вада І ўсё задушлівей паветра. Вакол дымліва […]...

Яшчарка Бы хтосьці заўзята пацягнуў за нябачную нітку вераценца рудое: Перабегла дарожку і знікла ў атаўцы неспадзяваная яшчарка! І хоць бы […]...

Лявон з дому не выходзіць Лявон з дому не выходзіць, Састарэў да часу. Да жанчын ужо не сходзіць, Хоць на іх быў ласы. Агарнула яго […]...

Павуціна інтэрнэта Ізноў згубіліся ў сусветнай павуціне- ты там, я тут, бясконцыя шляхі. Чырвоны, жоуты, два зялёных на мадэме- кароткі старт, бягуць […]...

Член СП Адзін несамавіты туз ужо гэткі доубня, небарака! Улез па блаце у літ саюз Меў ад таких як сам адзнакі Цяпер […]...

Маё каханне, мусіць, недарэчнасць Маё каханне, мусіць, недрэчнасць. І лёс мой не жадае цеплыні. Імкнецца быць складаным. Альбо спрэчным. Што хочаш роб: хоць смейся, […]...

Беларусаў – няма! Беларусаў – няма! Вывучаем дарма мы няродную мову ў школе. Мы яе адмялі, з Божых рук не ўзялі – і […]...

… Як лянотна бывае балбесу Як лянотна бывае балбесу Варушыць сваёй пятаю кропкай. “Я, маўляў, пад свой пледзік залезу, А вы там – хоць мурлыкайце […]...

Я КАХАЮ! Я Кахаю – маё ў гэтым шчасьце! Я Кахаю – маё ў гэтым гора… Я з Каханьнем ня бачу нянасьця! […]...