Верш Наша прырода
Наша прырода прыгожая вельмі
бяздонныя рэкі, палі і лясы.
мы часта не заўважаем
як высякаем гэтыя лясы,
як забруджваць бяздонныя вады
Нашай глыбокай ракі!
а што мы пакінем нашым дзецям?
калі гэтай прыроды амаль ужо няма?
Прыроду якую бацькі паказалі нам
ў пачатку жыцця!
Людзі прашу вас!
людзі не трэба!
ня загрезняйте наш кут…
людзі прашу вас!
я вас прашу людзі!
бо мы нарадзіліся тут…
Вавёрка
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Наша пакаленне Наша пакаленне Наша пакаленне Антываеннае Антызменнае Антызасценнае Наша пакаленне Антылітаратурнае Антыкультурнае Антыцэнзурнае Наша пакаленне Антыглабальнае Антымаральнае Антыскакральнае Наша паклаленне Антыцаркоўнае […]...
- Каханне наша што? Каханне наша што? Імгненне, тая ж знічка- Так хутка праляціць, А трэба ж далей жыць. Майстэрства наша ў тым, Каб […]...
- З каханнем да мэты Я каханне сваё праз жыццё пранясу. Падарую яго без астатку Той дзяўчыне, якую я моцна люблю, Якую кахаў я з […]...
- Плыві, наша песня, далёка! Плыві, наша песня, далёка, Па ўсіх акіянах плыві… Над светам палаюць высока Крэмлёўскія вежы Масквы. Як сімвал прыгожае долі, На […]...
- Слова наша роднае, хапала Слова наша роднае, хапала На стагоддзі доўгія цябе. Багдановіч, Колас і Купала Прыпадалі да цябе ў журбе. Абкідалі кпіны і […]...
- Каханне наша – дым Каханне наша – дым. Агонь даўно патух. Ты ў сне штоноч з другім – выходзіць, любіш двух?.. Руку маю з […]...
- Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...
- Наша спадчына “Наша спадчына” Край бярозавага соку Белакрылы край буслоў Толькі глянеш адным вокам Зразумееш і бяз слоў Васільковы край азерны Рэчкі, […]...
- Наша Ніва Наша ніва буйна ўскаласіла. Падрыхтавана глеба добрая была – Касцьмі, крывёй зямлю мы ўгнаілі, Пятля і куля нам дапамагла. Мужык […]...
- Мчыцца наша рака паўнаводная Мчыцца наша рака паўнаводная. Мы з табой берагі – непадобныя. Б’е каханне крынічкаю чыстаю. Дуб схіляецца кронай вячыстаю. Масты-рукі над […]...
- Прырода поўная загадак Прырода поўная загадак, Спрабуем іх мы разгадаць. Дастаўся нам вялікі спадак, Яго нам трэба захаваць. Прырода нам дае натхненне, Нам […]...
- Баiцца прырода таксама Аднолькава грымяць над полем, галовы бомбаў рвуцца ад дурноты. Ці выжыць у гэтым пекле здолеем, ад д’ябальскай гарэзлівай спякоты? Аднолькава […]...
- НАША КРАIНА Мы жывём у той краiне, Дзе азёры ззяюць сiнiм. Дзе лясы амаль да неба, Дзе палi паўнюткi хлeбам. Рэк блакiтныя […]...
- Наша будучыня Дзяды жылі на беразе ракі, А потым адышлі на іншы бераг. Нас разьдзялілі доўгія вякі Чужое мовы, звычаяў і веры, […]...
- Наша мова Наша мова – бярозавік весьні, Аксаміт жаўруковае песьні, Шум гаёў, пушчы грознае голас, Акавітай успоены колас, Матак нашых пяшчоты адвеку, […]...
- Наша марка Трактар маркі савецкай Другам выйшаў удаль – На Ўрале здабыта, На Урале адліта Наша моцная сталь. Хіба ёсць што на […]...
- Не чапайце! Не чапайце – прашу, не трэба – Васільковага колеру неба! Не тапчыце – прашу, не трэба – Вы, палі, што […]...
- А БЕЛАЯ РУСЬ ПіШАЦЦА ЗЛіТНА Вы не з Палесся? – Не, мы з Міншчыны, Такія ж вёскі, справы звычныя. Такія ж людзі з працай у […]...
- Камар (філасофія жыцця) Напіўшыся крыві камар Палагаднеў, пачуўся целам, І паміж справай пузам сьпелым Ствараў уласны ён піяр. Вяшчаў аратар: – […]...
- Куда жыцьцё наша лунаё Куда жыцьцё наша лунае, Куда бяжыць, куда плыве? Па-за жыцьцём хто нас чакае, Хто хлеб падзённый падае? І ці яно […]...
- Наша сямейка Стала Ніна ля стала І малюнак пачала Маляваць алоўкам. Гэтак спрытна, лоўка! – Вось і лапкі, і галоўка, І пушысты […]...
- Пра скарб І колькі не прайшло гадоў, стагодзяў, Ва ўсе вякі мы розум, мудрасць На старонках кніг знаходзім. Уключыце логіку і трошкі […]...
- Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
- Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
- Наша дзеўчына Палiна Наша дзеўчына Палiна – “Працавiтая” дзяўчына. Узяла з ранiцы расчоску, Круцiць гарную прычоску. Зрабiла модненькi начос, Ходзiць з iм, задраýшы […]...
- Наша планета Наша планета унікальнае тварэнне, Якое дадзена было нам Божай воляй. У нас ўсё ў ёй выклікае захапленне, І немагчыма ўявіць […]...
- Слова пяшчотнае наша,,Каханьне Слова пяшчотнае наша,,Каханьне,,… Чым жа цябе замяніць? Родную мову аддаць не выгнаньне, Можна ж ці, з нашай зямлі? Жорсткія латы […]...
- Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
- Жывая прырода Вярнуўся нейкі муж дамоў з далёкае дарогі. Прамовіў жонцы колькі слоў, няўзнак да люстры падышоў… Там… Што такое?.. Рогі?.. На […]...
- Прырода давярае чалавеку Здаецца, пасвятлела у бары, Пабагацелі тоні, азярыны. I нават асцярожныя бабры Валтузяцца спакойна на плаціне. Над лугам росным зведзены кругі […]...
- Я ўбачыў у тваіх вачах слязінку Я ўбачыў у тваіх вачах слязінку. Прашу, прыйдзі хоць на хвілінку. Я вуснамі зніму яе, – і недавер даруеш мне. […]...
- Кожны сам за сябе Кожны сам за сябе. Не чытай мае вершы, не трэба. У гадзіну цяжкую я мушу застацца адзін. У нябёсаў прашу […]...
- Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
- Лета трывожных дажджоў Ліпнёвую ноч бліскавіц паясы Святлом абпраменьваюць рэдкім. Ігліцай нейтроннай іскрацца лясы, Чарнобылем пахнуць кветкі. Сухое чаканне трывожных дажджоў Стаіць на […]...
- Экалогія душы Высякаюць лясы, I няшчадна вытоптваюць боты За дзялянкай дзялянку – Верасы, і багун, і чарот, На мяжы растапталі Жывую яшчэ […]...
- Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
- Будзем здзіўляцца Калі нічаму не здзіўляцца, То жыць вельмі сумна на свеце. Спадарства, давайце здзіўляцца, Здзіўляйцеся, людзі, дарослыя, дзеці! Здзіўляймася сіняму, сіняму […]...
- Ліст беларуса Мы з вамі продкі, з вамі будзем, І вашу думку падтрымаць Нам нескладана, бо мы людзі. Нашчадкам хочам мы сказаць: […]...
- Калі хочаш адпачыць Калі хочаш адпачыць, Трэба розум адключыць. Хіба можна так зрабіць? Можна ўсё тады згубіць! Такім чынам, нават у сне Мы […]...
- Ты падабаешся мне і будзеш падабацца Ты падабаешся мне і будзеш падабацца. Цябе магчыма не любіць хіба? Няхай з табою мне не сустракацца І пацалункам не […]...