Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Каля хаты прыснілась вярба

Каля хаты прыснілась вярба,
і імкненне у былое зайграла,
Па радным так мясцінам журба,
Усё спакою душы не давала

Вёска родная, мой мілы кут,
Дзе бязмежны зялёны лугі,
Не, не вытрымаць гэтых пакут,
Першым рэйсам паеду туды

Выйду там, на аколіцу я,
Поунай грудзю глыбока уздыхну,
Горад-горадам – доля мая,
Толькі тут, вось сапраудна жыву

Мне бы водар той зараз іспіць,
Да, вадзіцы сцюдзёнай напіцца,
Коль прыйшлося бы занава жыць,
У гэтым крае хачу нарадзіцца

Сярод белых бяроз і палёу,
Дзе азёры, як дзевічы вочы,
Каб спаткацца з каханаю зноу,
Правадзіць удваіх тыя ночы

Каля хаты прыснілась вярба,
і імкненне у былое зайграла,
Па радным так мясцінам журба,
Усё спакою душы не давала

Юрашъ

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Каля хаты прыснілась вярба - Аўтар невядомы