Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш ГРАФАМАН

Для паэзіі дзед той – не суджаны,
а кантужаны графаман.
І трасянкай сваёй запаскуджанай
сам сабе ён паставіў капкан.
Уявіў сябе, бач, пісьменнікам,
хоць і таленту – ні на грош.
Толькі брыдка глядзець супляменнікам
на нахабную гэтую вош!
Заявіць пра сябе ўсё стараецца,
але што ні напіша – ЛУХТА.
Тут і круціцца ён і звіваецца,
ды выходзіць – адна срамата.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш ГРАФАМАН - Аўтар невядомы