Верш 7 лістапада 1966 года

Ещё вершы:

1. БАЛАДА ЮРКІ ЛІСТАПАДА (красавік 1897-5.06.1938) Улюбёны, прыгожы, як мары аб волі… Але волю табе не падораць за тое, Што ты любіш Айчыну і […]...
2. Халодная вясна 2017 года Вецер дзьме ды дзьме, як быццам звар’яцелы. А мне выйсьці з дома ўтульнага так моцна закарцела. Вонкі як, ну як […]...
3. Каліноўскі. Вільня, 22 сакавіка 1864 года Ён ішоў між штыкоў і шабляў І ўсміхаўся на поўны рот, Што жандары на вуліцы зяблі, І чакаў пракурор ля […]...
4. Крыжаносец 2 Другія здольны адмаўляць, І толькі… Больш нічога. Яны ня здольны дадаваць, Укласьці душу, душу бога. У д’ябла шмат, зашмат чаго. […]...
5. Апошнія думкі дрэва Ціха цэлячыся ва ўпор, На мяне замахнуўся тапор. Ах, як бліснула вастрыё! I затахкала сэрца маё Ад шчымлівага пачуцця: Чым […]...
6. Поры года Гэта восень прыйшла, не спытала, Не чакала нікога зусім. Мне так летніх дзянькоў было мала, Прамачыла дажджом усё сваім. Гэта […]...
7. Шэсьць Гадоў Шэсьць гадоў гром грамыхаў. Шэсьць гадоў сьмярдзела сьмерцю. Шэсьць гадоў хтось пратрываў, Хтосьці трапіў ў чэргу першу. Шэсьць гадоў чакала […]...
8. Павешаным 1863 года Калі ідуць на абардаж, I поўніць полымя прасцяг Да верху мачты – экіпаж Цвікамі прыбівае сцяг. Даўно здалася – нават […]...
9. ГIМН ПАЎСТАНЦАЎ 1863 ГОДА Даволі стамляцца ў прыгоне, Даволі марнець у журбе! Пад сонцам свабоднай Пагоні Падымем штандары свае. Дармо мы шапталі малітвы, Дармо […]...
10. Жнівень сорак пятага года Праз папялішчы, Па колкім іржышчы Да нашай вёскі ішоў нясмела Спраўляць зажынкі Жнівень зжаўцелы. З галадухі і ён спатыкаўся, Сляпы. […]...
11. Чаканне Новага года Па ўсёй краіне выпаў снег, І мы чакалі змены года, Раптоўна час пацішыў бег- Адпачывала ўся прырода. Мы захаплялісь хараством […]...
12. Ліпень 1992 года Заліўнога дажджу дай нам, Божа! Хопіць гэтай праклятай спякоты! Колькі мучыць зямлю нашу можна, Зазлаваўся на нас так за што […]...
13. Гонка імкнецца да новага года Гонка імкнецца да новага года Сцежка між памяці спаленых сноў. Што адбылося – дабро ці нягода – Паразрасталася часу быллём. […]...
14. Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы, Сто гадоў чакаў ты гэтых воч, Знаючы, што прыйдзе гэты вечар, Верачы, што будзе […]...
15. Варажбіт Сполахам роснага ранку На тонях жыццёвага сну Апусціцца чэрвенем з ганку Цень, закаханы ў вясну. Той цень, што насёння ссівелы, […]...
16. Эверэст Горы знікаюць. Іх выпарае Барвовы гігант, Што нябёсы скарае. Крывавае неба, Два сілуэты. Абодва – у скафандрах, Чырвоны і шэры. […]...
17. І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...
18. Воля Каштоўнасць, дадзеная Богам, Але яе ўсе мараць атрымаць І нават шэры месяц уволю У цемры хоча зоркі ўтыкаць. І птушкі, […]...
19. Захоўваюцца ў звычаях часоў былых парадкi Захоўваюцца ў звычаях часоў былых парадкi Якiя не так шмат людзей ужываюць на зямлi На блiжнiм усходзе зранку Амаль пасля […]...
20. Пяе дзяўчына над ракою Пяе дзяўчына над ракою, Над Прыпяццю-ракой пяе. Няма на сэрцы супакою – Яго і песня не дае… Лятуць, плывуць, знікаюць […]...
21. Падставіць голасу лісток Падставіць голасу лісток, Няхай сцякаюць гук за гукам I не кляцьба, і не зарок, Не боль, не гром і не […]...
22. Водар мовы Кавярня напоўнена водарам смачным, Салодкіх пірожных, сіропамі з вішань. Праменнем ляціць ен ў цела нябачна, І разумееш, што розум тут […]...
23. Зямны час Час зямны – вялізная варонка, Ў якой знікаюць ўсе мінулыя падзеі. Чалавек губляецца ў ёй быццам іголка, Знайсці якую немагчыма […]...
24. Сэрца навек прыкавана Мне мілей няма месца на свеце, Чым забытая хата у той весцы, Дзе калiсьцi гулялiся дзецi, Дзе выгадавалі дух светлы, […]...
25. Я – народ Я – народ… Я цярплю, ды ўсё ж веру: Жыць нядоўга хлусні і цынізму, I з надзеі маёй, з маёй […]...
26. Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...
27. Пачуццю цёмнаму падлеглая Ты ўжо рассталася з уборам І ў ложка шлюбнае лягла, Свой сорам, свой жаноцкі сорам, Дрыжачая, перамагла. І ведаеш, табе […]...
28. Яны былі першымі Не складалі легендаў пра іх І не песцілі гучнымі вершамі, Бо ў горніле тых год баявых Яны былі ўсяго толькі […]...
29. Я сорак гадоў не то жыў, не то спаў Я сорак гадоў не то жыў, не то спаў, Я сорак гадоў – пад гіпнозам, Я сорак гадоў да сябе […]...
30. Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
31. Зачараванае месца Пас. дзеравенькам і дварам, пакінутым чалавекам. Зачараванае месца. Там, за крапляю, кропля, Вада ледзь сачыцца, Наступае балота, Не калосіцца жыта. […]...
32. Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...
33. Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
34. Каханы Роў Ёсць гарадок паміж бароў, А ў ім нябачны з берагоў I кручаў Сожа, быццам схоў, – Каханы Роў. З былых […]...
35. Сярэднявечны танец Сярэднявечны танец “Што за людзі скачуць?” – маму дзеці здзіўлена пытаюць. “Праз 600 гадоў у замку зноў сярэднявечны танец. Дамы […]...
36. Голас Радзімы ляціць над Зямлёй Голас Радзімы ляціць над зямлёй Голас знявечаных цяжкай тугой, Што так па кропельцы цягам гадоў Мы адцураліся мовы бацькоў. Як […]...
37. Хутчэй прыходзь Хутчэй прыходзь: я не бачыў цябе сто гадоў, Сто гадоў з маіх бясконцых мільёнаў год. Слова “вечнасць” так лёгка скласці […]...
38. БОЖЫ ВЫБАР З удзячнасцю старым майстрам майго краю М. Багдановічу, Я. Купалу Злева – Русь, а cправа-Польшча, Лёс не лепшы, лёс не […]...
39. 91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...
40. Пра снег Ён чысты…з шэрасцю бялізны… Зваліўся, без моцы ўзляцець… Пад дзень яго ўжо промні грызлі, Дапамаглі хутчэй згарэць… Ачысціў шэрае паветра, […]...