Верш Чалавекачас

Ещё вершы:

1. Кроплі дажджу Кроплі дажджу Дождж ад раніцы ідзе досыць цёплы. Скачуць кроплі па вадзе, танчаць кроплі. З паўгадзіны мо стаю ля таполі, […]...
2. Каханне, блюз і рок-н-рол Ідзе, пляцецца і кідае Маё жыццё, як тое кола, Распавядальны твор чытае З кахання, блюзу й рок-н-ролу. Я нарадзіўся чалавекам, […]...
3. Усталы й вот зном ляжымось голодный Бо цілый дэнь розгрібвав но сніга І вот мы посмотрелі гонды здесь Програму за неделю ажны Новость. І шо ж […]...
4. Восеньскае каханьне (пераклад з рускай мовы) Восень. Золкая волкасць, У лужах дрыжаць разводы… Сэрца шчыміць пяшчотай Стылай парою года. Пала лістком з […]...
5. Чай Мокры асфальт… А ў вокнах тваіх засынае апошні прамень. Ноч не аддам… Буду з табой. Нас не так шмат… А […]...
6. Расчараванне Цалуюць шыбу Клічнікі дажджу, Пытальнікам Скруціў лістоту вецер. Найлепшы час Прызнаць, Што не жыву – Страшнейшае Расчараванне ў свеце. Тунель […]...
7. Ідэнтыфікацыя хору Прэста, сіньёры, прэста, сі..прэс прастола. але жанчына ілюзія сэнса міру. музыка ў гэтым сэнсе ёсць самка гола. але не кожнага. […]...
8. Ты мяне навучыў любіць Ты мяне навучыў любіць, Верыць зноў, спадзявацца разам. Гэта штосці большае, чым любоў, Гэта нібы пытанне ўсім адказам. Гэта нібы […]...
9. На ростань Ціхі, бязвоблачны вечар, Чэрвеньскі, белы паўзмрок, Вузкія, ломкія плечы, Светлы, загадкавы зрок. Ўецца дарога шалям, Колы сакочуць зноў.. Зноў расстаюся […]...
10. Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца, Час адчыняе новыя сьметніцы. На неба раз ў год паднімуць насы, Вып’юць віна, кусануць […]...
11. Ах, мойі ж вы пароныкы цёпліньКі зь! Дэ я вас зачыпЛю сь Ва у Люсь Пасмо льну молодая возьмэ, Ек ідэ до выночка. А потом… ек залупыть […]...
12. Сланечнікі Усе кветкі разгубілі, Нават дрэвы хутка страцяць, Свае гарачыя як кроў Чырвона-жоўтыя пялёсткі. А што ж ужо паробіш?! Калі ў […]...
13. ВЯРГiНi Цяпла няма i ў напамiне. Галiнкi голыя дрыжаць. i толькi – гонкiя вяргiнi Красуюць буйна… Не спужаць Апошнiх кветах халадамi, […]...
14. Да Дня і ў рамках роднай мовы ш Ты будзеш хвайны дзек Па-за мяжой пачуццяў кволых Мы любім ліхалецьць? Ці толькі беларускай моўкай Вслаждае вусн Палесьсь? Дык дзе […]...
15. Мой пацалунак паветраны Мой пацалунак паветраны даляцеў да цябе ці знік? Ён з маіх думак злеплены і з цукру вуснаў маіх. Ты захавай […]...
16. Нішто не можа быць адвечным пад Луной Нішто не можа быць адвечным пад Луной, Ўсё гэта мы ўжо праходзілі не раз. Часам складана шчырым быць нават перад […]...
17. На тонкіх галінах клёна На тонкіх галінах клёна Нібы на арэлях Гойдаецца варона І марыць пра сонца Голыя рукі дрэва Не захінаюць яе ад […]...
18. Сьмецце на зямли Золата зляцела, бурштын и медзь. Дрэвы голыя не сьмела калышуцца ледзь-ледзь. Ператварылася каштоўнасьць у сьмецце на зямлі. Часовае значэнне, годнасьць […]...
19. Глыбокаму Глыбокаму Наш горад дзверы адчыняе, З шырокай посмешкай усім, Так шчыра ласкава вітае, І зыча мога лет і зім. Гасцям […]...
20. Слыхавыя апараты не займаюцца Дагарэла свечка І заснуў ліхтар, А для думак тэчкай Неба стаў драккар. Поўні ж без нябёсаў Дзе ж й куды […]...
21. Перабудова Я верш напішу Каб душу Як прараб Збудаваць. (Каб памёр сэрца раб Трэба твор напісаць, Нават лепей без “каб”, Забіваць!) […]...
22. Сацыяльнае мяса Табе патрэбна прыгажосьць, Не розум, не адказнасьць. Ружовых думак асалода, Прыдуманная сьвятасьць. Праз шкло ідэалізму модных, Бяздумных, плоскіх, прымітыўных. Ты […]...
23. Універсал Універсал Ён самы лепшы будаўнік, Усе ён дзверы адчыняе. Чыноўнік ён, і кіраўнік, Ён нас усіх абараняе. Ён дыпламат і […]...
24. Калі агорнуты смугою Калі агорнуты смугою Мой шлях, і крыўда верх бярэ, І злосць лісіцаю рудою Мне сэрца кіпцюром дзярэ, Калі дарэмна я […]...
25. УКРАЛi ЗiМУ Не тыя i зiмы, брат, зараз пайшлi, Не тыя – размовы i спрэчкi… Падкiне сняжку нам калi-нiкалi, Гiбеюць ад холаду […]...
26. Па-за снамі спіш Зарасце калісь валошкамі Сонная сцяжынка, Жамярою-мошкамі Паляціць журбінка. Ў кошыкі пялёсткі Зачарствелых дзён, Як сабаку косткі, Кіньце – будзе плён. […]...
27. За межамі вясёлкі Кожны дзень адчуваю твой позірк: У маланцы, блакітным возеры, У аблоках, сцюдзёнай завеі, У вачах маёй маці. Шчыра кажучы, я […]...
28. Сляпая роспач Цемра. Вакум. Вострая цень. Над ёю высіцца постаць. Чалавек спрабуе нешта знайсці І з адчаем па вакуме крочыць. Рукі трасуцца, […]...
29. Фотаздымак матыля Намерыўся, пайшоў і наздымаў. Прынёс, зірнуў і лепшую адбраў. Шэп, роў, да кропка белага і чорнага – Кроп, выразнасць, крывыя […]...
30. Упартасць Упартасць Лупцавала ж горка доля, Замест так, кажу – ні-ко-лі! Мо змірыцца тое здолець. Не, назло пишу – ні-ко-лі! Лёс […]...
31. Цведрасць характару Лупцавала ж горка доля, Замест так, кажу – ні-ко-лі! Мо змірыцца, тое здолець. Не, назло пішу – ні-ко-лі! Лёс мо […]...
32. Мяне не чытаюць ірландцы Мяне не чытаюць ірландцы І верш не ўбачаць вось гэны, Хоць я такі ж самы ў п’янцы І маю падобныя […]...
33. Незапатрабаваная памяць Манюшка, Кастюшка, ды хасідскі рабін – Не патрэбны вы зараз сярод нашых асін. Беларусь або Польшча, ці Іудэя ваш край […]...
34. Мая зорка … У далонях зорка Што у мой поспех верыць Адчыняе уперад Мне заусёды дзверы.. Ззяе мая зорка Ворагам на зайздраць […]...
35. Пакой, святло, нямы радок Пакой, святло, нямы радок, у тым кутку крамешны змрок. Келішак кавы, кволы цень, І ў вачах ліхціць агень… Паветру прага, […]...
36. Бабовае і маісавае, або стручок з пачаткам Як так было ў новым свеце, што кола не было ў ім? І там жа ш сонца ёсць у небе. […]...
37. Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...
38. Дзяўчына пад дажджом Над лесам, над садам дзікім Дожджык забалбатаў, І успыхнулі раптам гвазьдзікі У нетрах абмытых траў. Цёплыя кроплі скачуць Па залацістай […]...
39. У АЛЬБОМ Т. А У росах купаецца ранiцы i твой салавей на свiтаннi. Паслухаў яго я з радасцю i вось што скажу ў хваляваннi: […]...
40. Адраджэнне Здаецца, яшчэ ўчора ля ракі Хмызы стаялі голыя, як драбы. І, голле параскінуўшы ўбакі, – Дубы ў палях, як сушаныя […]...