Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Чараўніца

Бачу я
блішчыць люстрана шкло
і харызма
верхняга вакна
так высока
што і не дастаць
наўздагад
насмеліўся спаўна!

Калідор
гасцініцы пустой
мяккае святло
маладзіка
дзесьці дзверы
па-за светлым шклом
ў цьмяным бляску
бачыцца рука!

Гэта ўсё
завершыцца тугой
бо нічога
я тут не магу
нават сіл
няма крануць рукой
і я ў прорву
падаю ў смугу!

Падаў снег
паціху за вакном
у праменнях
плылі матылькі
гэты ты
каб раптам я не знік
распусціла
ніжнія паверхі…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Чараўніца - Андрусь Алаў