Верш Пачуцці заглушу і боль знясу
Пачуцці заглушу і боль знясу
маіх з табой адносінаў няўдалых.
Аб гэтым нагадае толькі сум
тваіх вачэй, прыгожых і адданых.
Ды гэта будзе сум самотны мой,
хоць у вачах тваіх ён адаб’ецца,
хоць можа бліснуць ён на іх слязой,
але ў душы тваёй не знойдзе месца.
К табе ён зойдзе – выпадковы госць.
Ды высахне, бы ў весну, тая слота.
I сумную пакіне прыгажосць,
што не назваць прыгожаю самотай.
Не будзеш сумаваць, і не чакай:
табе да восені яшчэ далёка,
яшчэ квітнеючы наступіць май,
шчэ будзе летняя пачуццяў спёка.
Не бойся ты, не праміне цяпло
(хаця яго заўжды здаецца мала),
і ты не ўспомніш, як і не было,
маіх з табой адносінаў няўдалых.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Крысціне Куды б далёка не сыходзілі гады, Ты у вачах маіх – адна і тая. З табой сустрэнуся – я зноўку […]...
- Пачуцці Я памятаю тую восень, Той цёплы вечар, тую ноч. Сустрэў цябе, і мне здалося, Пайшоў, нібы-то, цёплы дождж. Той дождж […]...
- *** Я гэты боль перажыву Я гэты боль перажыву. Хоць цераз край – да дна дап’ю. Мой боль – нацятую струну Я не парву – […]...
- Памяць на пачуцці Вясны нясмелы подых ціхі Зямлю, нарэшце, абудзіў.. Чакай! Мароз пранёсся ліха Ды гурбы снегу накруціў. Нажаль, не памятаю я, Які […]...
- Ты не лічы ў хвіліны нематы Ты не лічы ў хвіліны нематы Маіх папрокаў крыўдных і ўчынкаў. Так, я ўжо не святы, Святая, мусіць, ты, Калі […]...
- Невуцтва Каб я ведала, што вясна Працягнецца толькі хвіліну, Каб я ведала, што рака Замерзьне ўзімку з табой, Каб я ведала, […]...
- Зашапчы гэты боль, дождж лістоты Зашапчы гэты боль, дождж лістоты. Залаты лівень, лівень барвяны. У травы познія падаюць ноты Музыкі невяртання. Невяртанне без слова, пагляду, […]...
- ВАР’ЯТКА Хай зоркі разгараюцца ў нагах І сплетніцы нямеюць ад здзіўлення, Наперакор сабе – ў тваіх руках Мая журба, мой сорам […]...
- Я надзею маю адну Я надзею маю адну Што ніяк у душы не гіне Я да восені дацягну I Радзіму сваю пакіну Я паеду […]...
- Захад сонца Ты глядзела на захад сонца, ты смяялася промнем вясны. І ціха знікала далека, бясконца. Я клікаў цябе і не верыў […]...
- Цераз крыўду і боль Цераз крыўду і боль, і нянавісць людскую, Сцяўшы зубы, не ведаючы іншых слоў, Я сябе, як вар’ят, паступова катую У […]...
- Табе б ствараць яшчэ. ствараць Табе б ствараць яшчэ, ствараць… (памяці брата Віктара Шаколы). Ты нас пакінуў вельмі рана. Табе б ствараць яшчэ, ствараць… Але […]...
- Мой боль Мой боль тваім не стане болем. і ў гэту ноч не будзе сон перарывацца стогнам болей з калючых прывідных лясоў. […]...
- Там, за нябачнаю імглой Там, за нябачнаю імглой, Дзе зорак прадзіва, Яшчэ мы стрэнемся з табой, Так Богам дадзена. І будзем стоена лавіць Пяшчоту […]...
- Твае святло Блішчыць у тваім ліхтарыку святло, І свеціш ты, зараза, мне ў вока. Ды я б прыняў, навошта мне яно? Але […]...
- Новы дзень Сон, Зорак казачных фантом. Ён Срэбранным прайшоў дажджом. Маіх думак патаемны шлях Зіхаціць ў вачах. Ноч, Для тваіх жаданняў час. […]...
- Здрада. Боль. Развітанне. Надзея Здрада. Ты бачыць мяне не рада, Ты болей па мне не сумуеш, Ты болей мяне не шкадуеш. Боль. Ты забіла […]...
- Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
- Стварэньне Сусьвету Сябар мой, паглядзі: у табе заключаецца Вечнасьць. У табе ўсе стагоддзі спыняюць і ведаюць рух. Паміж вей і кудзеляў тваіх […]...
- Яшчэ магчымасці не згублены сканчальна Яшчэ магчымасці не згублены сканчальна Абачыць вобраза твайго змутнелую натхнёнасць. Абоеведама ўсё й далёка хай не ідэальна, І паэтычна не […]...
- БАЛАДА ЛЮДВІКА НАРБУТА (7.09.1832-4.05.1863) Дубіцкі лес прыціх над рэчкай Котрай І над табой, забітым, маладым. І ўслед з крывёй папоўз за шабляй вострай […]...
- Зімовы рэпчык На плячы пляцачок – Не паходны, а модны. Пашыты недзе ў Кітаі, Набыты ўпотай. На вуснах змярзае мята. Роўны выходны, […]...
- Чакаю Чакаю тваіх тэлефонных навін, якія ў маё жыццё не прарвуцца. Ведаю: разам з табой не прачнуцца. Застанецца боль – аб […]...
- Жывыя акорды Спакойна спі, пясняр, далёка на чужыне… Нашто пакінуў край, які быў сэрцу міл? Ці, можа, ты хацеў, каб на палях […]...
- Мой бог Восені сумная сівізна, Вузел марскі сцяжын… Словам адзіным мне падкажы: Мала яшчэ спазнаў. Словам гаючым, як першы снег, Дапамажы ў […]...
- Не называю гэта сном Не называю гэта сном – Ты ёсць, ты побач, ты рэальны, Але як быццам бы пад шклом: І блізкі і […]...
- Пакліканай восенню Мілай Танечцы 1. Больш за восеньскае шчасце, што можа быць? Усё наўкол адмірае, а ты жывеш сваім восеньскім шчасцем. Дакладна, […]...
- Букецік ружы Ты мне падараваў букецік ружы, Адчула вуснаў я тваіх салодкі пах. Сагрэеш ты цяплом пры моцнай сцюжы, Растаюць хутка слёзы […]...
- Вечна забароненая Так убачыць можна на палетку Пасле вельмі моцных маразоў: На праталіне заззяе кветка, Кветка з тваіх самых светлых сноў. Сэрца […]...
- Ні я быў першы і ні я апошні Ні я быў першы, і ні я апошні. Шмат хлопцаў пракладалі з табой шлях. І кожны з іх па кропельке, […]...
- ЗБЭШЧАНАЯ Не адбылося, бач, Не спраўдзілася. Ну, хоць заплач – Радавалася. З палону мар Вызвалілася, Ад тваіх чар Вымалілася. Была табой […]...
- БАЛАДА ПЯТРА КОНЮХА (8.03.1910-14.07.1994) …Па мястэчку Турэц ты ідзеш малады І гармонік з табой пяе на ўсе лады. І мястэчку да ранку цяпер […]...
- Гэтак проста – краніся Ты ўвайшла мне ў жыццё. ты ў маіх недарэчнасцях грэшная. я прабачу цябе. я хварэю табой. алілуйя! гэтак проста – […]...
- НЕ ТУЖУ Не такія ўжо неадпаведнасці Мы з табой, Прашапчу тваё імя я на адлегласці, Любы мой, Не цяпер, то у чацвер […]...
- БАЛАДА ВАНДЫ ЛЯВІЦКАЙ (25.09.1895-8.12.1968) Далёка Беларусь – і ўсё далёка, Што сэрцу міла і душы было. Па снезе скача за табой сарока, Збіраючы […]...
- Я – Янка Маўр З дзяцінства не любіў куты Імжа асела на палетках Бы шкло ўпэўненасці ў тым Я Янка Маўр тваіх шкарпэтак Імжа […]...
- Кожны раз, калі цяжка і боль Кожны раз, калі цяжка і боль Абцугамі сэрца сціскае, Калі вытрымаць няма сілы больш, У думках вёску сваю ўспамінаю. Як […]...
- Беларусь мая родная Беларусь мая родная, Маці-зямля! Да вытокаў тваіх жыватворных крыніцаў Мне б прыпасці, нібы да грудзей немаўля – Прад табой спавядацца, […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ЛЁСІКА (6.11.1883–1.04.1940) Нявольны зноў. Няма ў цябе краіны, Бо з воляю краіну адабралі. І родны край– самотныя руіны, Што скрозь травой […]...
- Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...