Верш Празрыстыя

Ещё вершы:

1. Я вельмі рад! Паляць лісце, паляць лісце! Белы дым ахутаў сад, Як калісці, у дзяцінстве, Гэтаму я вельмі рад! Крыга тоне – быць […]...
2. Жнiвень, арэхi i жоўтыя восы Жнiвень, арэхi i жоўтыя восы, Што замiналi цябе цалаваць. Першы маток павуцiны бялёсы. Пах пераспелай травы ў галавах. Недзе на […]...
3. БАЛАДА АНТОНІЯ ЛЯШЧЭВІЧА (30.09.1890-17.02.1943) Ворагам холадна. Ворагі паляць Хаты і Храмы, старых і дзяцей. Паляць усё, ды не спаліцца памяць, Памяць любога агню […]...
4. На сцежку маленства ступіў басанож На сцежку маленства ступіў басанож, Ды, мабыць, абуцца мне прыйдзецца ўсё ж: Ад вёскі да рэчкі яе замяло Бутэлек патрушчаных […]...
5. А вы чулі, аб чым А вы чулі, аб чым шэпча дождж уначы у лістоце таполяў і клёнаў? Што гаворыць вам гром і маланка агнём […]...
6. Ліст да маці Мне барабаніць дробны дождж у шыбу, Лісткі праз фортку падымае вецер. Радкі хвалююцца і скачуць, нібы дзеці, І сын, што […]...
7. Ты мне інакш не гавары Ты мне інакш не гавары. Усё вастрэй аб доме памяць, Калі ў скверы на кастры Зноў восень дворнічыхі паляць. Гарыць […]...
8. Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...
9. Сум курыцца ў душы Скрозь туман Над змерзлаю рачулкай, Сум зімовы – засняю душы. Недзе ходіш ты Далёкай вулкай, Хоць два словы Стуль мне […]...
10. У родным слове той залог спрадвечны У родным слове той залог спрадвечны, Што мы ёсць нацыя, адзіны мы народ. І покуль род не знікне чалавечы, Мы […]...
11. Твае глыбокія лясы Твае глыбокія лясы, Празрыстыя, як люстра, рэкі… І звон ураніцу касы, І цягніка наперад рэйкі. Люблю цябе. Усю. Як ёсць. […]...
12. Каб у адпачынку на прыродзе Каб у адпачынку на прыродзе, Мілай прыгажосцю цешыць сэрца, Людцы, беражыце асяроддзе – Вашым жа нашчадкам застанецца! Хай ўбачаць родныя […]...
13. Зорны матыў Нябесны Вадалей, вадаправод багоў, Касьмічную перапаўняе флягу. Блукаю я між зорных берагоў – І хоць бы кропля мне: спатоліць смагу. […]...
14. Нарач Срэбныя хвалі, хвалі празрыстыя песцяць, цалуюць далоні мае. Хмаркі плывуць, глядзяцца ў люстэрка. Белыя хмаркі на соннай вадзе....
15. Мая Радзіма – дрэвы ды снягі Мая Радзіма – дрэвы ды снягі. Дзе слёзы, боль. Шыпшына бы святая. Арэшнік, вольхі. Прыцемак тугі. “Лясную быль” тут болей […]...
16. А за вясной акрыленай ня ўгнацца А за вясной акрыленай ня ўгнацца, Як не злавіць струмені ручая… Гляджу – Між майскіх сонечных акацый Мільгае постаць лёгкая […]...
17. МЫ З ТАБОЮ ІСЦІННЫЯ Недзе сярод маетнасці Ёсць мы з табою ісцінныя, Як воблакі ў небе з бледнасці Ў блакіт незвычайны высціраны. Недзе сярод […]...
18. Прывабная кабета з вачамі, як ліхтарні Прывабная кабета з вачамі, як ліхтарні, Якія асьвятляюць і паляць адначасна. Спадзевам апрычоным і абсалютна марным За імі зноў імкнуся, […]...
19. У гэтым сне з Табою бачыў неба У гэтым сне з Табою бачыў неба, І мы ляталі ў сонных гарадах. Пакліч ізноў! Табе ж сягоння трэба Да […]...
20. Скупое сонца кволым промнем Скупое сонца кволым промнем Касіла лісце з клёнаў сонных… Ты ціха мовіла: “Да скону, I адкахаўшы, буду помніць”. А я […]...
21. Абярэжная песня Пахіснецца парой Шар зямны пад нагамі, – Я табе, а ты мне Устаяць памагаем. Я цябе берагу Рук сваіх берагамі. […]...
22. Сустрэчы Наканаваў сустрэчы лёс За кожным развітаннем. Ірвецца сэрца да нябёс, Нібы даўрук уранні. І падпяе душы замля, Забудзецца трывога, І […]...
23. Выплывае раніцца Выплывае раніца з берагоў начы. Цемра сонцам раніцца, нікне ў далячынь. Вочы твае весняцца, поўныя трывог. Зарыпелі весніцы… Малады мурог… […]...
24. А вы плылі на пласкадонцы А вы плылі на пласкадонцы, Калі сярдзіты бор гудзе I раскалыханыя сонцы – I на нябёсах і ў вадзе? Напорам […]...
25. Катастрофа Недавымаўлена слова, недавымаўлены сказ, не далі зрабіць высновы. Зразумець і даць адказ. Замаўчалі. Без пытанняў. Бо пытанняў не было. Вочы […]...
26. Аб сумленні А справа, мусіць, у сумленні… Яно нам душы ці ірве, Калі струхлелае бярвенне Карэнне высекчы заве? Давалі ў рукі нам […]...
27. Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
28. Трывожна стынуць ліхтары Трывожна стынуць ліхтары Паміж дамоў… Мільгаюць зоркі. I поўняў жоўтыя шары У лёдзе лужаў на двары Ляжаць бязліка. Спяць пагоркі. […]...
29. Рака жыцця Рака жыцця у рамках берагоў па плыні несла лодачку павольна у акіян. Але… Але любоў шалёным ліўнем хлынула свавольна. Працяла […]...
30. Назіркам Неба, нібы трамвай, пагрымвае, дахі вусацяцца ад капяжоў. Дождж з настойлівасцю пілігрымавай моўчкі ў нямераны шлях пайшоў. Ліст апошні, як […]...
31. Успомні Успомні, як гарэлі дрэвы тыя у зіхаценні сонечным яскравым! Чырвоныя, як зліткі залатыя, ды бронзай адбівалі промні травы. Як возера […]...
32. Запальвае вечнасць Запальвае вечнасць Свае ліхтары – Сонца і зоры. А мы на зямлі Разбіваем ілбы У пошуках Свайго вечнага рухавіка I […]...
33. Ландышы Я іх табе вясной прынёс З зялёнае лясное далі. Празрыстыя крупінкі рос, Яшчэ на лісцях трапяталі. Пачырванела ты ў адказ […]...
34. Першыя словы прэзыдэнта пасля выбараў Вітаю вас, шляхецтва, спадары! Ліцьвіны-крывічы, мы тут гаспадары. Вітаю вас паненкі і панове! Час размаўляць усім на роднай мове. Дзе […]...
35. Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны Ліхтары глядзяць ўжо з цемры ў вокны, І журба ахутала сэрца маё… Вось пабеглі зноў слязінак кроплі, Каб балючае прыціхла […]...
36. Вечны вандроўнік Памяцi Язэпа Драздовiча Пад сонцам I пад Шляхам Млечным Дарога сцелецца радном. Няспешна йдзе Вандроўнiк вечны Мастак, паэт i астраном. […]...
37. Уступнае слова Альтэрнатыва можа быць. Яна бывае і ў каханні. Не кожны ў задніцу глядзіць, але глядзяць, я чуў, бывае. Бывае паляць, […]...
38. Так снегу мала ў лесе Так снегу мала ў лесе, Хоць за акном зіма. Ды ўжо са мной Алеся Каторы год няма. Не заракоча басам […]...
39. Вы снова Вогнішча набудзе папялішча. Дым бывае, часам, і сівым. Каб не пах, смуга з ім пэўна выйшла б. Толькі пах адзін […]...
40. РАКА ЖЫЦЬЦЯ Аповед часу воды й пяскі Паміж радкоў разгублена чытаюць. А ён, як дзень, сьпяшаецца на схіл І ў цішыні таемнае […]...