Верш Прапанова
У палоне шаблонаў галоўнае –
захаваць ўсё сваё ўласнае,
зразумець, што яно прыгожае
і адчуць у глыбіні нешта важнае.
Няхай лёс цябе лупіць па-першае,
ухіляйся, шукай цікавае.
Перамога твая асабістая
мае быць зусім нескладаная.
Набывай і ўжывай сапраўднае,
толькі лепшае і культурнае.
Апранай сваё цела выдатнае
толькі ў свежае і ўтульнае.
Не хварэй за французскую зборную,
пазбягай усе супольнасці тайныя.
Дазваляй сябе ў пятніцу кожную
новы погляд на рэчы звычайныя.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- То з сяброўкаю ты, то з сястрою То з сяброўкаю ты, то з сястрою. Грэх на лёс свой, бадай, наракаць. Апранай жа зялёныя строі – Заўтра пойдзем […]...
- 91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...
- Каханаму Дакрануцца да вуснаў тваiх небяспечна: я тады як запалка згару за iмгненне. Б’ецца сэрца, а я за табою навечна след […]...
- Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...
- Бела-чырвона-белы верш Чырвоная ружа на белым снезе, Ляжыць, памірае, нібы ў палоне. Як бела-чырвоны штандарт баявы, Як бела-чырвоны сімвал Пагоні. Навошта нам […]...
- Для рэўнасці ўтульнае мястэчка Для рэўнасці ўтульнае мястэчка Знайшлося ў маім сэрцы набалелым: Чамусьці кавалер занадта гжэчны Сустрэўся на шляху? Я звар’яцела. І з […]...
- Асеннія фарбы душу напаўняюць самотай Асеннія фарбы душу напаўняюць самотай. Жыццё як імгненне: паспеееш хіба азірнуцца. Мінулае гляне амаль беспрасветнай работай І кроплямі шчасця, якімі […]...
- Далонi Няголенай шчакой к тваім далоням Прыльну ў гадзіну калі цяжка мне, Даруй усё ў пяшчотным іх палоне, І дай спакою, […]...
- Вазьмi ў рукi вершы гэтыя Вазьмi ў рукi вершы гэтыя У iх сапраўднае жыццё Затым з’яўляюцца паэты Каб перадаць вам пачуццё Каб перадаць, што адляцела […]...
- СВЯТОЕ ЮНАЦТВА Цябе мае прызнанне не кране, Прайшло ўсё, не варушы, навошта. Але прыходзяць да мяне ў сне Дзён тых чарга, стаяць […]...
- Без надзей Без надзей, але гатовыя на ўсё, Мы крочым да ратоўнай плошчы. З марамі пра лепшае жыццё Слязяцца на марозе вочы. […]...
- Шалёная ідэя адкажы А ў мяне, а у мяне Абвастрэнне па вясне. Ну такое ў нас бывае, То бок у вар’ятаў, Розніцы зусім […]...
- Мяне не трэба папракаць Мяне не трэба папракаць, Што таямніцу позна выдам: Люблю я роднае спаткаць За кожным новым краявідам. I зачароўвае мяне He […]...
- Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...
- Цела паэта не вечна Р. Барадуліну Цела паэта не вечна, Толькі душа, неба свет. Круціцца лёс чалавечы У жорнавах гучных планет. Светлыя, хуткія птушкі-гады, […]...
- След завірухі Слабее зрок. Цішэюць рухі. Пара спакою настае. А след жыццёвай завірухі не растае, не растае. Ляжаць застылыя сумёты, хоць вецер […]...
- Сонейка над вёскаю Паднялося сонейка – лепшае із кветак, Матуля лагодненька будзіць сваіх дзетак: “Уставайце хуценька! Дзень святы – нядзелька! Каля самай студзенькі […]...
- Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...
- А што сэрца? Каму яно патрэбна А што сэрца? Каму яно патрэбна, Калі ўсе глядзяць толькі на цела? Калі вочы палаюць дзіўным срэблам, Але ім ўсё […]...
- Каўбасы Прадаюць у нас каўбасы, Толькі мала ў іх там мяса, Бабры ў нас тут шурудяць, Мяса ўсё яны ядзяць, Ўсё, […]...
- … так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...
- Песня пра каней ПЕСНЯ ПРА КАНЕЙ Ходзяць конi Ў Панямоннi Ля запруды, ля вады. Я ў загане, як у загоне, Ад навету, ад […]...
- СЭРЦАТРАСЕННЕ Здарэнне! Здарэнне! Здарэнне! На вуліцы Эннай апоўначы Адбылося сэрцатрасенне: Чагось супадзенне, Чагось разбурэнне поўнасцю… – Карэспандэнты прабегалі ранне, Не замаўкала […]...
- Званы – б’юць! ЗВАНЫ – Б’ЮЦЬ! Жахалі жудасна стронцыя стрэлы, Плоймы агню – увысь, да нябёс. Толькі нікога на свеце цэлым, Хто змог […]...
- ГАННЕ Ледзь мільганула ты, як ў небе знічка, Адметны след пакінуўшы ў жыцці- Сваю із рук я выпусціў сінічку, Каб зорнае […]...
- Хвалi Не хвалюй мяне, не хвалi, Не кранай цяжкiх думак хвалi, Не касi жыцця кавылi, Кавалi мой настрой кавалi. Хай расце […]...
- Спачуваннем справы не паправіш Спачуваннем справы не паправіш. За дваіх прыму яго адна, Толькі гукі чорна-белых клавіш Памяць рвуць мне з ночы да відна. […]...
- 7 лістапада 1966 года Упершыню Кастрычніцкае свята Я сустракаю тут, Дзе для мяне бальнічная палата Горш, чым астрожны кут. Адгэтуль выйсце мне закратавала Хвароба […]...
- Успамін каханага Ці памятаеш ты, Як ранняю вясной Зіхцеў на небе месяц малады? Як ён трымцеў У золкай, зорнай вышыні, Як марыў… […]...
- Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы?! А што ўзвышша Датуль не вырашана? Мастацкі адскі… Анельскі, […]...
- ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...
- Токам цякуць Токам цякуць да канчаткаў нервовых клетак Думкі, твой голас, гарачыня… Прагноз Зноўку змяняецца: у трэцім трыместры лета Сонца і сэрца […]...
- Усё жыццё ты чакала Усё жыццё ты чакала, ліліся слёзы на вецер, Як ручаі забыцця праз сэрца, воля растала… У сабе ўжо сіл не […]...
- Як старанна люстэрка не тры Як старанна люстэрка не тры, Як не лайся на пыл і на жонку, Але кім сябе бачыш знутры, Тым, на […]...
- Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
- Пупышачка мая (ад ныркі) Мы шмат чаго ў сваім жыцці Фарбуем толькі ў жоўты колер. Мо, гэта ўжо не ў крыві. І сам ад […]...
- Смак дзявочага цела А тваё цела пахне кветкай, Пунсовай кветкай усiх жаданняў. I нечым чыстым, вельмi рэдкiм, У полымi дзiцячых абдыманняў. Знямелi вусны […]...
- Сапраўднаму настаўніку Сапраўднаму настаўніку. Быць сапраўдным настаўнікам – праца даволі цяжкая. І не кожны гатоў да канца той сцяжынкай ісці. Аддаваць свае […]...
- Дзяржаўнай думкаю жывеш На жалезным скразняку Еўропы твой не раз ляцеў і ліст, і попел. На скразных шляхах, у даўняй даўнасці, марыла пра […]...
- Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...