Верш Жураўлі ў вырай адлятаюць

Жураўлі ў небе мітусяцца,
Зграя з крыкам ў вырай адлятае.
Мне таксама каб туды падацца,
Дзе дзяцінства знічкай прападае.

Выведзе сцяжынка праз балота,
Ў лес, туды, дзе сонца ў лісцях ззяе.
Сэрца ўраз адолела самота,
І гады пражытыя ўсплываюць.

Вось бярозкі на лясной палянцы
Тонкім веццем на вятры гайдаюць,
Нібы закружыліся ў танцы,
Нібы між сабою размаўляюць.

Пэўна ёсць у іх свае сакрэты,
Кожная ў галінках іх хавае.
Вераснёўскім сонцам лес сагрэты,
А ў лесе – лепей не бывае.

Тут усё жыццё як на далоні…
Праплылі гады перад вачыма
Болем аддаючыся ў скроні,
А вярнуць нічога не магчыма.

А на сэрцы ўсё рубцы ды раны,
Невядома, далей што чакае.
Скора ўжо халодныя туманы,
Вось самота грудзі і сціскае.

Птушкі ў небе з крыкам мітусяцца,
Жураўлі ў вырай адлятаюць.
Ад зімы нікуды не схавацца,
І снягі ўжо скроні замятаюць.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Жураўлі (казка) Непадалёку ад дома, што стаяў на водшыбе, узвышаўся калодзезьны журавель. Ён выцягваў шыю, углядаўся ўдалячынь, дзе на поплаве былі бачны […]...

Жураўлі на Палессе ляцяць Каб любіць Беларусь нашу мілую, Трэба ў розных краях пабываць. Разумею цяпер, чаму з выраю Жураўлі на Палессе ляцяць. Што […]...

Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...

Жураўлі над Менскам Ня быў ў розных Краінах, Я сведкаю. Але чую вясною, Курлыканне зноў. То ляцяць жураўлі, Над паветкаю. То над Менскам […]...

Надта хочацца ў вырай Надта хочацца ў вырай. Мая белая лебедзь, а ці хочаце Вы ў рай? мне хацелася б ведаць, мне хацелася б […]...

Адлятаў у вырай Адлятаў у вырай Прахалодай вечар, Змрок гайдаў ледзь травы Перазвонам рос, Як табе ў каханні Я прызнаўся шчырым, Пасцяліў пад […]...

Журботны працяг песні “Жураўлі на Палессе ляцяць”… Чую песню. На сэрцы – журліва. Як бы іх на ляту пераняць, Папярэдзіць бы клін жураўліны. […]...

Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...

Зляцеліся зорачкі дзіўнымі птушкамі ў вырай Зляцеліся зорачкі дзіўнымі птушкамі ў вырай, падзюбалі неба, паселі праз дзіркі сачыць: чаму маладзік усміхаецца шырай і шырай, каго выглядае […]...

Жураўліная ноч Слізгалі цені па Чумацкім шляху, Іх крык тужлівы скаланаў сады, I гулка грукалі, нібы па даху, Па каранях крамяныя плады. […]...

Непералётны вырай Сышліся хмары – восені паслы. І за акном не ціхне дождж-назола. На поўдзень скіраваліся буслы, а нас з табой ужо […]...

У вырай Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль […]...

“…Долю ж мая, долю!” “…Долю ж мая, долю!”- Па начох Гушкала журбу маю самота, – “Ці ж цябе гнявіла? Бачыць Бог! Ці ж тваю […]...

Вырай Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх іду, як калісь, у задуме цяпер я, і ў небе мне звоніць блакітным, высокім сівое […]...

І вечнасьць у тваіх вачох І вечнасьць у тваіх вачох, і невычэрпная самота, і вохры восеньскай агонь. Па цьмяных жнівеньскіх начох душа у пошуках пяшчоты […]...

Адлёт Жураулёу Белыя валокны Сцелюцца над долам. Не спяваюць птушкі, Сціхнуў лесу шолам. Сцелюцца валокны, Тчэцца павуціна – Блізка, блізка восень, Смутная […]...

Адлёт жураўлёў Белыя валокны Сцелюцца над долам. Не спяваюць птушкі, Сціхнуў лесу шолам. Сцелюцца валокны, Тчэцца павуціна – Блізка, блізка восень, Смутная […]...

Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...

Жураўліная чарада Жураўліная чарада Цёпла пасміхаецца Сонца залацістае. Над зямлёй вясноваю – Небачка ўрачыстае. Над ляском, над горкаю Жураўлі ляцяць, Рымскаю пяцёркаю […]...

Мне сніўся сёння ранак вераснёўскі Мне сніўся сёння ранак вераснёўскі, Нібы баяна спеўны гукарад… У рукі сшытак узяла вучнёўскі, Ўзяла яго, як трыццаць год назад. […]...

У спякоту Спякотным ветразем ліпеньскай галеры Імкнецца ў вырай пачуццяў крысо. У небе, ад жарсці людской заінелым, Ліецца застылых аблокаў віно… І […]...

БАЛАДА ІВАНА ШАМЯКІНА (30.01.1921-14.10.2004) Жыццё пражыта, нібы зжата жыта, Дзе жніўнае святло, нібы сляза, І поўня ў небе, як свінцовы злітак… Жыццё пражыта, […]...

Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...

Восеньскі матыў Адзвінела лета цёплымі дзянькамі, З дрэў скідае восень жоўтую ліству. Хмары ў небе плачуць нуднымі дажджамі, Пакрывае іней уначы траву. […]...

У поўным келіху віны У поўным келіху віны Крычалі вочы захаплення. Мы ў ночы той былі адны Начлежнікамі летуцення. Чакаў у небе Валапас, Калі […]...

Палім мы маршанскую махорку Палім мы маршанскую махорку, Бачым мы Дняпроўскую граду. Будзе сёння бой. На тым узгорку, Можа, я таксама упаду. Будуць травы […]...

Іронія лёсу Вечар мая сплывае ў вясковым калоссі. Далягляд закурыўся хмарным экранам… Я калісьці кахаю пісала ў двухкоссі І калісьці каханне лічыла […]...

Брады На карце вялікай краіны Ёсць кропка маленькай зямлі, Любімы куточак радзімы- Там кружаць мае жураўлі. Між рэчак, балот і затокаў […]...

Бусел адлятае ў вырай Мінула цёплая пара, Трываць мароз няма ўжо сілы, І выправіцца ўжо пара – Ён пакідае край свой мілы. Чакае зноў […]...

Мокры позірк восені нячутнай Мокры позірк восені нячутнай, Шэпча нам лістотай ціхі вальс. Нотны стан рукою не крануты, Скрыпкі скачуць парамі для нас. Жаркая […]...

Ляцяць гады Ляцяць, ляцяць гады, Імчацца без раздыху. Бягуць яны туды, Дзе ўжо не трба дыхаць. І есці, і рабіць, Гарэлку піць […]...

Забыцца пра брудныя думкі Забыцца пра брудныя думкі, Далей уцячы ад іх, Аддацца ў абдымкі ветру, Што гуляе ў валасах маіх. Не згадваць пра […]...

БАЛАДА АНАТОЛЯ СЫСА (26.10.1959-4.05.2005) І …А для паэта, як і для паяца, Віно-не вежа, у якой схавацца. Віно-агонь, і на яго ляцім, Каб […]...

На бальшаку завеi На бальшаку завеi, iскры джаляць цемру; Нябачны снег ляцiць, туды, за край лугоу; Агнi у небе ткуцца, разрываюць цемру; Iх […]...

Скаргі коткі Ну вось, пішу і я свой верш, А мне ад гэтага не лепш: Ну як тут штосьці напісаць, Ня ведаючы, […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКІ УРШУЛІ РАДЗІВІЛ (1705-1753) Жонка князя, паэтка, красуня, княгіня, Кіраўніца тэатра-і гэта ўсё ты. Прад камінам сядзіш і агонь, што ў каміне, Асвятляе […]...

Я цябе прыгадаў В. М. Я цябе прыгадаў Басаногаю, шустраю, тонкай. Пад нагамі рассыпала Раніца зерні расы, І тады, у далёкія тыя часы, […]...

Майму другу Немалую дарогу прайшлі мы Па чужой і па роднай зямлі. Адыходзілі вёсны і зімы, І гады за гадамі плылі. Шмат […]...

Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...

ПАВАЖНЫЯ ПАВАЖНЫЯ Змяняе стыль Іспанія з Еўропай – Музеямі стаюць манастыры. Туды збягалі дзеўчыны употай Душу усцішыць спосабам старым. Пакаяцца, спасцігнуць […]...