Верш КІРАЎНІК
Камусьці трэба працаваць…
І ўсе працоўныя павінны
Работаць і адпачываць,
Амаль не разагнуўшы спіны.
Ўтрая ж працуе кіраўнік,
На ўсіх кірунках вельмі чула,
І так у фронт работы ўнік,
Каб тыл не адрываць ад стула.
Каб свой кішэнь не апусцеў,
І каб не знялі з той пасады-
Работае, ажно ўспацеў,
Аддаючы свае загады.
Ўдабавак трэба ж адпачыць,
Напэўна ў Ялце, мабыць ў Сочы,
І гэтай справы даручыць
Камусьці – ён зусім не хоча.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Гуртуймася, сябры! Гуртуймася, сябры, у адзіны, загартаваны, дужы Чын, каб спраўдзіць мары аб Радзіме, сваё жыццё аддаючы! Яно ня вартае нічога, яно […]...
- Дзе б знайсцi тое шчасце зямное Дзе б знайсцi тое шчасце зямное, Каб не страцiць яго, не згубiць, I да скону шчаслiва ў спакоi Свой адлiчаны […]...
- Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
- Нос У справы не свае, нібы затычка, Уткнуцца нейкі Нос пасмеў, Дык вось і ўрэзалі яму аднойчы пстрычку, Ды так, што […]...
- Я губляў час у пошуках ладу Я губляў час у пошуках ладу, Я канаў, абуджаўся ў журбе, Для сябе біраў я пасады, Я занадта ня ведаў […]...
- Ёсць тыпаў некалькі дамаў Есць тыпаў некалькі дамаў: што цягнуць плен жыццёвых драмаў, бясконцы непад’емны клопат дзен, аддаючы ўсю цяплыню, надзею, сон- І проста […]...
- Санэт-калыханка Спі. Прыстала зрэнка бычыць. Вушы – чуць, язык – тлумачыць. Думкі – ўгалаве блудзіць, Рукі – мацаць, цела – жыць. […]...
- Калі хочаш адпачыць Калі хочаш адпачыць, Трэба розум адключыць. Хіба можна так зрабіць? Можна ўсё тады згубіць! Такім чынам, нават у сне Мы […]...
- Не, мне не сорамна! Не, мне не сорамна, что я беларус, Бо да шчасця-не такі як усе. Я не выканваю кожны прымус. Мая краіна, […]...
- Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
- Раве над морам, б’е віхура Раве над морам, б’е віхура, За валам вал, нібы гайня. Ды толькі б як не выла бура – Жыве па-свойму […]...
- АХВЯРА Маліся ж, бабулька, да Бога, Каб я панам ніколі ня быў: Не жадаў бы ніколі чужога, Сваё дзела як трэба […]...
- Дрэвы скідваць лістоту Дрэвы скідываюць лістоту Быццам старое аддзенне Дрэвам трэба адпачыць І ўсё гэта без сумнення Снежань іх прыкрые коўдрай Цёплай, мяккай […]...
- Зацішша на вакзале Апусцеў і сцішыўся вакзал, Разамлеў перон ад летняй стомы. Тут стралой Амура пранізаў На ствале кляновым сэрца Томы Некалі паклоннік […]...
- Здрада Мне снілася, што разам з ім уходзіш, І нечакана сёння ты пайшла. Пакінула ключы пры ўваходзе, А разам з імі […]...
- Святыя малітвы Святыя малітвы ў народа, Па іх хрысціянін жыве, Наранку ўстае разам з сонца ўзыходам І справы ўсе робіць свае. Прамовім […]...
- Абветраныя далягляды Я люблю пазіраць, як раніцай Сонца ўсім раздае нарад, У празрыстай расе купаецца, Белым воблачкам уціраецца, Аглядае свой далягляд. На […]...
- Вянок санетаў І. Куды пайсці? Стаю на раздарожжы, На тонкім, хісткім мосціку стаю. Хачу я адпусціць душу сваю. Няхай сабе ляціць у […]...
- Якубу Коласу Чытаю “Новую зямлю” І думу думаю адну: Якой душа павінна быць, Каб так свой родный край любіць? Каб так прыгожа, […]...
- Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...
- Мне ўсе памагаюць Мне ўсе памагаюць, а я не скрываю: няздольны камусь памагаць, паколькі-пастолькі сухая трава я, ці скошаная сенажаць. Папера шамоціць, няроўныя […]...
- На Беларусі бог жыве “Когда бог, спустившись с неба, вышел к народу из Питанских болот, ноги его были в грязи…” А. і Б. Стругацкія […]...
- Зямля Тут шэрае сонца, сьвінцовае неба, Я – проста істота, я хлопец, як трэба, Блукаю па зорках, шукаю работу, Я – […]...
- Кладзі свае рукі Кладзі свае рукі Мне хутчэй на плечы, Не трэба табе слёзы Ліць зусім, дарэчы. Адчуй майго сэрца Гучнае біенне, Толькі […]...
- Справа Я аддаў ёй свае сэрца, Яна сказала – гэта брак Але не трэба кідаць справу Каханне не даецца так! Шляхі […]...
- Бабульчын хор Аднойчы я даволі шпарка Ішла на працу – напрасткі – Праз самы цэнтр старога парку – Эстрада, дзеўкі, дзецюкі. І […]...
- Мінск едзе па грыбы Бярыце, дзеці, кошыкі, Паедзем мы на пошукі Тугіх баравікоў. А то яны застояцца, Пад лісцямі затояцца Ад лісаў і ваўкоў. […]...
- А мне й дагэтуль кожнаю зімой А мне й дагэтуль кожнаю зімой Чуваць ахрыплы голас крыгалому. Бо ён не хоча даручыць нікому Вясціну, што настрой сагрэе […]...
- Ня трэба мне грошай Ня трэба мне грошай, ня трэба мне славы, Хачу каб са мной размаўлялі дубравы. Чуць часам хачу я бабуліны словы, […]...
- Шэрыя і Белыя Разгледзеўшы, што шэры Воўк – прахвост, Яго з правіцеляў прагналі, На гэты ж пост Ваўчугу белага абралі. Але прайшлі гады, […]...
- У канцы зімы Хоць і мялюсенькі сыпіцца снег Гурбы растуць і таўсцеюць Свой прыпыніла мяцеліца бег Быццам стамілася веіць Хочацца ёй адпачыць ад […]...
- Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...
- Шакаладкі Мой сябра мне ад сваёй дачы Прапанаваў узяць ключы – Каб цуды Нарачы пабачыць І ўсёй сямейкай адпачыць. Я вельмі […]...
- У вёсцы Бульба варылася ў печы, Шкваркі весела зквырчэлі. Усе на сьвеце справы, рэчы Ўжо каштоунасьці не мелі. Гурок са слоіка ўсплывае, […]...
- Маё сэрца Ты – гаспадар мой. Я – слуга табе. Твае загады ведаю без слова. I ты ўзаемна гэтак служыш мне: Аддана, […]...
- Шэрае неба У самыя светлыя, чыстыя дні Мне шчырасці гэтай не трэба. Адхіну я, сонца, твае прамяні, Знайду сваё шэрае неба. У […]...
- Радасць жыцця Распускаецца белай лілеяй На жыццёвых прасторах душа. Жыць у шэрані дзён я не умею. Трэба бачыць мне зорак абшар, Трэба […]...
- Розныя два слупкі Кожны гадзіннік мае свой час, як чалавек – сваю праўду. Вось мы чаму ў нашым жыцці не бачым ні шчасця, […]...