Верш Грувасткія цені плывуць над зямлёй
Грувасткія цені плывуць над зямлёй –
То хмары ў благім прадчуванні.
І вецер спявае пра “вечны спакой”…
Разрушаны ўсе спадзяванні.
Дубы-веліканы, нібы калдуны,
Варожаць-шапочаць аб нечым.
Цяжкое калоссе пападала ўніз –
Ратунку ў нябёсаў кленчыць…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Цені ў кутках, як блакітная варта Цені ў кутках, як блакітная варта… Сёння мы ў шчасця ў гасцях. Можа, адзіна цяпер мы і варты Жыцця. Сёння, […]...
- Штоноч апранаецца ў цені Штоноч апранаецца ў цені Яна, ніба цемры ўладарка. Прышпільвае зоркі да цела Цянётаў яе гаспадарка. Збянтэжаны месяц бы гузік Харугвай […]...
- Ружавеюць ядвабныя цені Ружавеюць ядвабныя цені, Лёгкай стужкаю сцелецца дым… Толькі сны ды ланцуг летуценняў – Вось што будзе са мной назаўжды. Як […]...
- Сонныя цені Мелкі дробат дажджу за акном Будзіць сонныя цені ў пакоі, Па халоднай падлозе паўзком Лезуць ціха сляпыя настроі. Горад моўчкі […]...
- Нябесны ваяр Маланку сціскаю магутнай рукой, І вечных нябёсаў трымаю спакой. Я дух навальнічны, Пярун мой айцец, Я хмаркі ўбіраю, я воблачны […]...
- А дні плывуць няведама куды А дні плывуць няведама куды, губляючы пачуцці на заходзе, а час гартае зжоўклыя лісты без мітуслівай балбатні, і годзе. Навошта […]...
- Куды плывуць караблікі Блішчаць на сонцы капелькі нявысахлаю смолкаю. Куды плывуць караблікі рачулкаю Вясёлкаю? На іх запалкі – мачтамі, Сцягі далёка бачныя. Барты […]...
- Голас Радзімы ляціць над Зямлёй Голас Радзімы ляціць над зямлёй Голас знявечаных цяжкай тугой, Што так па кропельцы цягам гадоў Мы адцураліся мовы бацькоў. Як […]...
- Дух свабоды ляціць над зямлёй беларускай Дух свабоды ляціць над зямлёй беларускай Вечны прыгнёт адышоў у глыб вякоў, Нас вялі па сцежцы цяжкай і вузкай, Але […]...
- Крыльле Аблятае крыльле маё крохкае – сыпле зь яго пер’е, быццам сьнег… Неба! О, якое-ж ты нялёгкае! Быццам самы ясны пан […]...
- Яблыні У валкі сакавіцкімі граблямі Над дамамі аблокі сабраныя. Між дамоў сталі ў роспачы яблыні, Беспрытульнаму лёсу адданыя. І, нібы жабракі […]...
- Сьняжынкі-парашуты Сьняжынкі-парашуты Кружляюць за вакном, Спаміж самотных дрэваў Шукаючы спакой. Паверце, шлях няпросты Зь нябёсаў на зямлю – Стамлёны пух бялёсы […]...
- Барысаўшчыне 90!!! Барысаўшчыне 90!!! *************************************** Чарневічы і Зембін, Лог дубовы, Мсціж, Навасады і Зялёны бор – На ручніку Барысаўшчыны словы, Пяшчотаю спавіўшыя […]...
- Тартак Лесапілка ў Замосці – асобнае штосьці! Краявід наваколля паціху звяла. Спілавалі лясы за бугор ягамосці, Бо такую магчымасць улада дала. […]...
- Віхурыць мяцеліца Зноў віхурыць мяцеліца, Дромай свет ахунае. Снег пярынаю сцелецца. Вецер песню спявае. Калыханка самотная Сзрца жалем напоўніла. Бы пачуцці дрыготкія, […]...
- Калі Калi пяшчотна грае сэрца, Калi малюе лiвень босы, Я адчыніў табе нарэшце, Да так, усе ж та, адбылося. Мацней ляцiць […]...
- Хворая Я захварэла на цябе Што гэта? Дар альбо пракляцце? Ці мо не маю праў на шчасце? Зноў спадзяванні ў журбе… […]...
- Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...
- …Імглісты прысак ледзь ліпеў Імглісты прысак ледзь ліпеў, на ўзмежку пасвіліся коні, мой бацька спаў. А я сядзеў, забыўшыся зусім на стому. На грудцы […]...
- Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...
- Начныя жахі Зямля дрыжэла, нібы хімера, планету трэсла ў той панядзелак. Дрыжэла неба, дрыжэлі зоры, дрыжэў і ветах у той аўторак. Так […]...
- Берагу твой белы сон Берагу твой белы сон, і пяшчотна гладжу плечы, больш аддзячыць цябе нечым, я спустошаны даўно. Шчабятушка ты мая, ты стамлёная […]...
- Не сумуй Не сумуй па тым, што не збылося. Не шукай таго, што не знайсці. Глянь, як долу хіліцца калоссе. Слухай: чайка […]...
- Прачнуцца – і з вамі сустрэцца Прачнуцца – і з вамі сустрэцца. З усмешкаю вашых вачэй. І сэрца ля вашага сэрца, І плечы – ля вашых […]...
- ЧАС ЗАЛЕЧЫЦЬ Двурым Ці час праведзены ў журбе, Ці ў весялосці цэлы вечар, Ці то зусім заняцца нечым, Ізноў я чую ля […]...
- Не сыдзе боль нічыёй Нібы знішчаны розум На асобах людзей Ад мінулых часоў Да сучасных падзей. Апранулася сонца Ў колер крыві, І кугакаюць хмары […]...
- Зімовы малюнак Не ява быццам бы навокал.- Знямелі ў лесе гмахі-хвоі, Сняжынкі, нібы дыяменты, У вочы сыплюць белізною. Ва ўборы вольхі і […]...
- Жонкам пажарнікаў, загінуўшых на Чарнобыльскай АЭС Быў Чарнобыль. Было балюча. Мора смерці было, агню… Ты праз атам смяротна калючы Не вярнуўся ка мне ўпершыню. Я чакала […]...
- Не ўдаецца жывое адчуць * * * Не ўдаецца жывое адчуць у палоне прыземленых дум. Чую шэпт: “Я цябе навучу…” Гэта сум. Гэта сум. […]...
- Салодка и шчымлива Салодка і шчымліва, бянтэжыць неяк зранку глухое рэха хваляў заўчорашняй зары, туман крадзецца моўчкі – як мімалётны насмарк, і зоркі […]...
- Крывія Крывія …і мы на гэтай зямлі, у гэтым краю, праходзілі ўжо раз росквіт высокай самаістай культуры, якая загінула… В. Ластоўскі […]...
- Віной таму віна Віной таму віна Празрыста-срэбны келіх Ці кубак чорнай Горкай кавы? Начныя цені, Пагляд гаркавы. Не хочаш грошай, Не трэба славы, […]...
- Злятаюць вершы ў галаву Злятаюць вершы ў галаву – Нібы музЫка песню грае. У гэтым стане я жыву І смагай шалу патураю. І не […]...
- Восені званы Восені чырвоныя званы зазванілі сумна і ўрачыста, паляцелі ў подыху зямным карагоды гукаў медналістых. Плаўны звон, меланхалічны звон, сцежка гаем, […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ТЫШКЕВІЧА (17.02.1806-13.07.1868) У чаўне, як Ной, па Віліі плывеш І збіраеш Беларусь, каб не знікала Беларусь у пыле і ў палын-траве, […]...
- У жыцці няцяжка памыліцца У жыцці няцяжка памыліцца – Кожны з нас у нечым саграшыў. Ды аб чым тады ўжо і маліцца, Як грахоў […]...
- Чырвоны Касцёл Касцёл Сымона і Алены, Мы да цябе прыходзім зноў. Пан Езус тут жыве нятленны І дорыць нам сваю любоў. Высокія […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- Астудзі мае крылы, мама Рассякаюць трывогі неба, Ападаюць хлябы за намі, Нібы прывіды яблынь белых. Ах, якія гарачыя крылы! На прычале сямі марэй Я […]...
- Вершы і дождж Неабыякавыя да сусьвету Вершы і дождж Таямнічы, начны. Па вільготнаму шклу, У трапяткім паветры Дробныя кроплі Зіхацяць пад святлом ліхтароў; […]...