Верш Караліна

Дзе зялёны абсэнт
Там і водар туёну,
Ў вачох у вядзьмарчыных
Хамеліёны,
Ў іх блакіт ад нябёсаў
Зьнішчаецца ўшчэнт
Як купальскія росы з ракі
Ў руцэ.
Ў вачох у вядзьмарчыных
Папараць-кветка,
Нібы шэрыя зайчыкі
Скачуць па клетках,
А маланкай глядзіць
Каб ударыць пад цінай,
Толькі мары мае ўсё вышэй
З Каралінай.
Усе думкі твае між Дубаем і Мінскам
Будуць мАем траецкім, заклёнам, вятрыскам,
Аўтаспынам пра смагу туёну і нікаціну
І імЯ па-над дахам яе, Караліны.
Дзе зялёны абсэнт
Там і водар туёну,
А апошні працэнт
На шчацэ ў шпіёнаў.
Той адсотак ад ростаней з глебаю – горкім палынам,
Будзе востравам неба хай мне – Караліна.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Вядзьмарчыны вочы Шэрыя вочы, Нібы курапаткі, Зляцеліся ў сэрцы маім На гарбатку. Зялёныя хочуць Там лепш кафеіну, Блакітныя дыму, Глынуць нікаціну. Так […]...

Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...

Люблю я навальніцу ранкам шэрым Люблю я навальніцу ранкам шэрым, зь вятрыскам, мякка дзьмуючым у твар, зь бялюткім небам, бы аркуш паперы, што думкі схоўвае […]...

Клёны Над хатамі светла-зялёны Клён – сонца паўдзённага брат… He ў лес наш спяшаюцца клёны, Яны ўсе чамусьці ля хат. Як […]...

САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...

Застанься Застанься. Ноч у чэрвені плыве Да досвітку сляпым, кароткім шляхам. Давай прысядзем моўчкі на траве, Што прарасла пад неба зорным […]...

Для тых хто закахаецца Я памятаю як мы пілІ з табой абсэнт, А у кальян-карчме як назіраў туркмен За намі нібы агент з федэратыўнага […]...

Завісла поўня Завісла поўня спелая над хатай, Ранетаў дух румяных прагна п’е І мые шчокі круглыя свае Расою жнівеньскай халаднаватай. Зялёны чысты […]...

Пахнуць промнямі пажоўклыя старонкі Пахнуць промнямі пажоўклыя старонкі, Між якімі кветкі і палын Пальцамі танклявымі ў пярсьцёнках Прыхаваныя ад плётак на ўспамін. Томік чый […]...

Зялёны парасон Зачыняеш зялёны парасон І ўзнімаеш галаву да сонца… Ты ўжо ведаеш, што слёзы неба Высыхаюць на шчаслівым твары. Закрываеш блакітныя […]...

Зялёны птах Зялёны птах з палоскай жоўтаю удоўж крыла. Згубіла страх, разгубленасць перамагла. Выглядваю штодзень з акна цябе. Ужо дзяўбе крупінкі раннія […]...

Усё, што я хачу Усё, што я хачу – цябе любіць – як хочаш ты. Ялеем. І агменем. З тваіх далоняў шчасця брагу піць […]...

Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...

О Беларусь, мая шыпшына О Беларусь, мая шыпшына, зялёны ліст, чырвоны цвет! У ветры дзікім не загінеш, чарнобылем не зарасцеш. Пялёсткамі тваімі стану, на […]...

Калі думкі як дзіравыя пакункі Калі думкі Як дзіравыя пакункі У сметніку халодным На шляху свабодным Разам з дахам дзівацкім, Розумам вар’яцкім, Не адказваючы за […]...

…а калі на гарышчы жніўня А калі на гарышчы жніўня вераснёвыя пожні заззяюць таямнічым святлом сонцаліўня барвай зжытага некалі траўня У расхрыстаных душах наўкола у […]...

Зялёны коцік Па лясочку, па лужку, Аксамітным беражку, Дзе не ходзіць бегемоцік, Ходзіць там зялёны коцік. Прачынаецца ён зранку, Доўга слухае заранку. […]...

Мне чупрыны не хочацца звесіць Беланогі, расчухраны месяц Лявоніць у лісці кляновым. Мне чупрыны не хочацца звесіць Ў гэты вечар аўсяна-зялёны. Я пайду сінявою мурожнай […]...

Янот і Рагвалод Прыйшоў янот Прынес ён піва Маркі “Рагвалод”, Бутэлька каштавала васемсот рублёў, Была як дзіва і народ кахала. Разліў напой у […]...

Смага Я вады ў Вас папрасіў, І ўжо напіўся, Але “дзякуй” не паспеў Сказаць за ўвагу, Бо не к месцу Ваш […]...

Якое шчасце Якое шчасце – Жыць на белым свеце, Піць водар траў і цішыню бароў, Твар падстаўляць пад чабаровы вецер I мець […]...

На могілкі На могілкі знаёмым шляхам Іду-брыду па-над ракой, Тут, пад нябёс блакітным дахам, Пануе велічны спакой. З вякоу жыцця такая проза, […]...

Сцяг родны (этна-рэп) На Беларусі летам Бог жыве, У вачах Дзвіны, сябрук, сусвет, Я гэта ведаю, не шукай у інтэрнэце Праўду! Паслухай, як […]...

Шукаю долі Шукаю долі, як і ўсе: Тугу хаваю па крысе, Што птушкай не магу ўзляцець, Паўночнай зоркай зіхацець, Спатоліць смагу ручаём […]...

А бэз ужо даўно адцвіў …А бэз ужо даўно адцвіў… І водар не салодзіць вечар. Даўно над вёскаю паплыў Ён да ўспамінаў на сустрэчу. Запаліць […]...

Восені прывіды Восені прывіды. Сонца вадкай назалотай Льецца дахам да зямлі І пхне восень дзень дрымотный За чырвыны небасхіл. Падымае каўнер вечар, […]...

Маладосьць Заўсёды за нешта церпіць выплёўвае зубы позірк яе падобны на танныя дымныя клюбы Словы і жэсты – пругкі электрапровад зараду […]...

Дзяўчына п’е абсэнт Джунглі на шкле марозам малююцца, Чырвоныя дахі – браня чарапах. Утульна зблытаныя Пражскія вуліцы Выдыхаюць таямнічы аптэчны пах. Твае вусны […]...

Мая маленеькая жанчына Мая маленеькая жанчына мая каханая дачуа мая танюткая галінка ты прыгажэеш на вачах Як кветка што была у бутоне аднойчы […]...

Мілы, мілы мой, каханы, дарагі Мілы, мілы мой, каханы, дарагі! Сэрца жар майго самотнага прымі… І са мною ўсе пачуцці падзялі, Мілы, мілы мой, каханы, […]...

Вандроўнае Я сцяжынкай кожнаю роднай Беларусі жнівеньскімі пожнямі басанож прайдуся, Дакрануся вуснамі да зары пунцовае, захмялею з густага паху верасовага І […]...

Каля хаты прыснілась вярба Каля хаты прыснілась вярба, і імкненне у былое зайграла, Па радным так мясцінам журба, Усё спакою душы не давала Вёска […]...

У травеньскую ноч Прахалодай травеньскай ночы Пацалуе ветру крыло… Ты расплюшчыш на досвітку вочы У абдымках, каго не было… А назаўтра спатоліўшы прагу […]...

Гуляе непагадзь Гуляе непагадзь. Мой горад у аблозе. О, рэчаіснасць! – Прывідная небыль. Гуляе непагадзь на роспачным парозе, і бровы-хмары ссунуты ў […]...

Quo vadis – Куды ідзеш Ты, ў транты апрануты З вялікім болем ў стомленых вачох? – Іду па здзекі, гвалты ды пакуты, […]...

Мне б кахання светлага Мне б кахання светлага… як піва! Гэткага ж з гарчынкай лёгкай, хмельнага. Каб яно мне на душу разліла шчасця ўрачыстага […]...

Сталенне Пакутай сталення Імкнешся да веры. Веры ў сумленне, Як вырай трызнення, Сваех летуценняў, Гульні светлаценяў На чыстай паперы, Між дзідаў-аераў, […]...

Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два: Зямля, вада, паветра і трава. Але чаму ж, як вымаўляю іх, Шчымліва перахоплівае […]...

Вясёлы праменьчык… ********************************** Вясёлы праменьчык… ********************************** Цягне восень нудную валынку – Ні канца, ні краю не відаць. Танчыць дождж з вятрыскам у абдымку. […]...

П’янкі народаў свету Фінляндыя(Суомі) Раптам нешта зноў запІлі: Ярко, Пекко, Осі, Віллі Лапландыя Піва, брага, медавуха – Гэны словы лашчаць вуха. Мо і […]...