Верш Трагедыя ў стыле gothіc. Track 8 – “Манумент ваяра”

Дождж лье, нібы з луба. Жалезнымі струмянямі выбівае шчарбінкі ў скалах.
Рэкі, акіяны дажджу шматтоннымі сценамі ўзбіваюць глебу. Шэрасць…
Ногі топяцца ў брудзе. Прастора скаланаецца ад стогну камянёў.

І засцілаюцца вочы дымам.
і прагнуць мары бясконцасці.
і вечнасць нашэптвае словы пазабаковага жалю і смутку ў чаканні,
пакуль акіян часу не паглыне апошні край
незразумелага чалавечага існавання.

Гранітны манумент адзінока ўзвышаецца сярод велічных горных вяршынь.
Цяжкія кроплі-плюхі з уздыхам чмякаюцца на задубелы твар,
правальваюцца за каўнер…
Вецер студзіць спіну і крыж на грудзях.

І пальцы прагнуць сціснуць меч.
і сэрца б’ецца крывавым агнём.
іржанне каня рэхам чутна ўвушшу.

Мінаюць эпохі…
…лубяны лівень не скончыцца.
Згараюць пачуцці…
…камень не зварухнецца.
Знікаюць героі…
…застанецца вечнае полымя.

Дождж лье, струмні з нябёсаў нібы жалезныя струны.
Ніхто не вяртаўся з абдымкаў дажджу.

2004/2002

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 7 – “Цягнік лёсаў” …та-тах-татах…татах-татах…ТАТАХ-ТАТАХ… На небасхіле палаў барвовы закат. За вакном мільгалі дрэвы. Жалезны грукат колаў цягніка мёртвым рэхам угрызаўся ў мазгі і […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 9 – “Канцавая станцыя” Напружаны апошні віток… Рывок… Глухі ўдар… Падзенне… Усё… Больш нічога не трэба… Скончана… Пульсацыя ў скронях нібы ківач гадзінніка. Стук […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 5 – “Стагоддзі аскепкаў” Ты – люстэрка, над якім навіслі стагоддзі. Срэбрана-сталёвы свет назаўжды замарозіў тваю душу. Ты адбіваеш мільёны лёсаў, якія сыйшлі з […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 1 – “Усё вакол – метал…” …кап…кап…КАП…КАП!..КАП!!.КАП!!!… Зямля цяжкага металу… Выпаленая пустыня… Зялёнымі плямамі ў вачах аддаецца глухі пошчак радыёактыўнага сэрца. Халодна-ледзяная планета адбівае бліск зорак. […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 4 – “Яно бачна…” Яно бачна на паверхні гранітных помнікаў. Яно бачна ў сухім вецці паміж спаленых дрэў. Яно бачна на дне акіянаў і […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 2 – “Агонія” Істэрыя… Змрок… Пекла… Полымя… Атрутная бездань геены. Напалм… Прадонне… Вечны палёт у нікуды! Не-е-е!!! Боль душы. Бляск голак джаліць вочы. […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 3 – “Ласка зорак” Край неба абваліцца ўніз, і крышталёвымі камлыгамі пасыпецца на зямлю. Скалынуцца нетры апраметнай, і заскрыгоча зубамі бездань. Завыюць ваўкі, і […]...

Расчараванне Цалуюць шыбу Клічнікі дажджу, Пытальнікам Скруціў лістоту вецер. Найлепшы час Прызнаць, Што не жыву – Страшнейшае Расчараванне ў свеце. Тунель […]...

Агнём напоўніш мяне Агнём напоўніш мяне – Агнём неспатольнага сонца. Зруйнуеш на белай сцяне Прысак самоты бясконцы. Агнём разварушыш спакой – Агнём забыцця […]...

А вы чулі, аб чым А вы чулі, аб чым шэпча дождж уначы у лістоце таполяў і клёнаў? Што гаворыць вам гром і маланка агнём […]...

Марозны белы вецер хіба Марозны белы вецер хіба не супакоіцца да рана. Цвяты крыштальныя на шыбах цвітуць і пальцы мае раняць. Там, дзе калісь […]...

Плачуць ў ночы нябесы Плачуць ў ночы нябесы, мо душа іх баліць? Шум дажджу, нібы дроб барабана, Нібы спевам жалейкі вецер гучыць, Звіняць шыбы […]...

Асенняя мелодыя Вецер асенні на струнах дажджу Грае мелодыю ростані з летам. Шэраму небу, свайму слухачу, Хоча запомніцца новым куплетам. Колькі тых […]...

Сьляпы дождж Дождж быў сьляпы… Я добра помню, Бо на душы яго таўро. Наперарэз гарачым промням Ляцела зь неба серабро. Нібы дзіця, […]...

Злыя словы вострымі клінкамі Злыя словы вострымі клінкамі Спаласуюць сэрца да крыві, І, калі яно ў цябе не камень, Паспрабуй з рубцамі пажыві. Не […]...

Сасна Сасна ў задуменні, Сасна, нібы ў сне. I сонца праменні Гараць на сасне. Чаго ж уздыхае Вяршыня сасны, Калі пралятае […]...

Трагедыя адной ночы Па белым снезе Чорнай ноччу Імчаў шалёны лімузін, Гарэлі ярка яго вочы I ў брусе боўтаўся бензін. Хлапчына руль круціў […]...

З поля сцежкай ішла З поля сцежкай ішла Прыгажуня-дзяўчына, А насустрач ёй – дождж. А насустрач ёй дождж Бег імклівай лавінай. Дождж яе абхапіў, […]...

Журавіны бяруць жанчыны Журавіны бяруць жанчыны, паслухмяныя студзяць пальцы. He баяцца слядоў ваўчыных, – на чарнобыльскі вецер скардзяцца. Журавіны бяруць жанчыны, імі ўсыпана […]...

Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...

На краі дажджу Вы зведалі гэта – У розгары лета Пабыць неспадзеўна На краі дажджу? Вы скажаце, пэўна, Што вам давялося He раз […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ЛЁСІКА (6.11.1883–1.04.1940) Нявольны зноў. Няма ў цябе краіны, Бо з воляю краіну адабралі. І родны край– самотныя руіны, Што скрозь травой […]...

Мяне сябры пытаюць Мяне сябры пытаюць: “Скажы, сярдзіты друг, Навошта табе тая Нянавісць да хапуг? Усё пра злыдняў пішаш… А ты ідзі у […]...

Крыж Я згубілася дзесьці далёка, Сам-насам засталася с сабой… Наваколля няма – адзінока, Толькі крыж уратуе святой. Толькі крыж мне маўкліва […]...

Кроплі дажджу Кроплі дажджу Дождж ад раніцы ідзе досыць цёплы. Скачуць кроплі па вадзе, танчаць кроплі. З паўгадзіны мо стаю ля таполі, […]...

Мара Думкi цяжкiя крэмзаюць сэрца. …Каля хатачкi дождж расквiтае, а ля печы так добра сядзець мне, Хай душа з галавой спачываюць… […]...

БАЛАДА АНДРЭЯ МРЫЯ (1.09.1893–8.10.1943) Ты едзеш на Радзіму паміраць– Такую радасць даў табе Гулаг. Наўкол снягі і, нібы кроў, зара За цягніком па […]...

ROMANTіC GOTHіC (РАМАНТЫЧНАЯ ГОТЫКА) Ценем самотным у чоўне У фасфарычным мігценьні сьвятла Між аблокаў начное роўнядзі Нетаропка яна плыла. Немата над дзявочаю постацьцю – […]...

Яму Сполахам у вачах страх за маю душу. Госпадзі, як стрываць?! Што Табе адкажу? Споведзь-нібы ў вагонь! Побач-ягоны страх. Сэрца, сэрца […]...

Песня злодзея Спіць на грудзях маіх Чало Тваёй шчасліва-ціхай Стомы. Нібыта ўсё, Што сніцца дома, Збывацца раптам пачало. І быццам бы Даўным-даўно […]...

БАЛАДА МІКАЛАЯ РАДЗІВІЛА (ЧОРНАГА) (4.02.1515-28/29.05.1565) Вялікае княства заўсёды з табой Ці едзеш на бітву, ці стомлены спіш. Жыве ў тваім сэрцы шляхетны Нясвіж Напоўнены […]...

Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі Пад музыку дажджу – сціхаюць нават гуслі… Пад музыку дажджу і мы цішэй быць мусім. Чароўных пара нот – і […]...

Трагедыя Чарнобыля Шмат гадоў прайшло з тае даты, Калі ў небе раздаўся гром, Людзі думалі – гэта салдаты, Зноў з’язжаюцца на палігон. […]...

Трагедыя старасці “Трагедыя старасці не ў тым, што ты стары, а што – малады”. (Оскар Уайльд) Трагедыя старасці ў тым, што яшчэ […]...

Аганёк Нам навечна, навечна ў сэрца хвілі запалі, Як над воласцю нашай сцяг чырвоны ўздымалі. Лістападаўскім днём, непагодным, імглістым, Быццам неба […]...

Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...

“Добры дождж!” Дождж коціцца, бубніць, гудзе, Бяжыць, як хлопчык басанож… I я заместа “Добры дзень” Табе сказала: “Добры дождж!” I засмяялася, I […]...

Дыпціх крыжа Дыпціх крыжа 1. А раптам, як скончыцца шлях чалавечы І дойдзе жыццё да мяжы – Мы Божымі дзецьмі заступім у […]...

Як на волю птаха Дзень з дажджу сляпога восень ткала, Затухаў са стогнам недзе нейкі гук… Як і не было нас, як не цалавала, […]...