Верш На мінскім прыпынку
Развітацца з табой ніяк не магу,
У грудзях сэрца б’ецца балюча.
Да цябе я зноў бягу і бягу,
Быццам промень ад сонца пякучы.
Я лячу ад цябе ў праціўны мне бок,
Я к таўстому шклу прытуліўся.
Я шапчу ў цішыні, у душы крычу быццам воўк
Аб аўтобуса шкло я разбіўся…
Мне не хочацца бачыць ні цемру, ні свет,
Адарвацца адгэтуль я моцы не маю…
Сонца ззяе так ярка ў дзень, у абед,
А я бачыць яго не жадаю…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Выбух у мінскім метро Выбух у мінскім метро- Як нож пад лапатку дзіцяці. Як сівер халодных вятроў На першыя кветкі. Як удар па цяжарнай […]...
- Змрок Куды ня кінь- Пануе змрок І моцы сонца Не чутно. Палюе недзе У лесе воўк, А ты нясеш Сваё ярмо. […]...
- Адцурайся ад моцы рэцэнзій Адцурайся ад моцы рэцэнзій над прачытаным безадказных; ад малітвы – як быццам – заўчасных; быццам кат, маю * карму, у […]...
- На восеньскім прыпынку На восеньскім прыпынку… *************************************** Імчыць цягнік. Грукочуць колы. А за акенцам прыгажосць! Прыбрала восень наваколле. Нарэшце супыніўся дождж. І лашчыць […]...
- На аўтобусным прыпынку Бабулькі аглядаюць сьвет сур’ёзна, Бягуць асталявацца, як ямчэй. Хаваюць ногі ў венах варыкозных Пад лаўку – далей ад чужых вачэй. […]...
- Ружачка РУЖАЧКА (Пераклад латгальскай народнай песні) Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе, Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе. Пад той ружай, […]...
- Вясна ў дарозе Яшчэ ўсюль навокал снег Ляжыць, бы белая спадніца. Сустрэць вясны прыемны смех Ніяк не дасць зіма-царыца. Бывае, промні сонца б’юць […]...
- Пляткару О, як хочацца вам мяне бачыць вар’ятам – Узялі б па сто грам вы на грудзі свае За маё нездароўе, […]...
- Злітуйся Злітуйся над вечарам і ранкам, Над душою злітуйся маей. Быццам, Божы дар нясі да ганку, Божым дарам будзь ты разам […]...
- На бальшаку завеi На бальшаку завеi, iскры джаляць цемру; Нябачны снег ляцiць, туды, за край лугоу; Агнi у небе ткуцца, разрываюць цемру; Iх […]...
- МАЁ ХАЦЕНЬНЕ Я не хачу цябе, як зайца хоча воўк! Як паляўнічы хоча птушку, цябе я не жадаю… Я, нават, не хачу […]...
- Натуля Не адарвацца: так прыгожа, міла, Аж дух ад захаплення прыхапіла, Ты – быццам песня аб пачуцці раннім- Усхвалявала ціхі мір […]...
- Не называю гэта сном Не называю гэта сном – Ты ёсць, ты побач, ты рэальны, Але як быццам бы пад шклом: І блізкі і […]...
- Не, не плача воук на прыгорку ля дзікай пушчы Не, не плача воўк на прыгорку ля дзікай пушчы – Гэта ён калыханку для поўні пяе, пяе. Гэта ён злыя […]...
- # ты пачакаеш ля прыпынку # ты пачакаеш ля прыпынку можа болей чым звычайна глынеш гаркоткага-салодкага віна ён можа ценем быць нябачным побач недзе можа […]...
- На прыпынку світанкаў Падышлі да прыпынку світанкаў. “Ці на Мележу? Ці на Танку?” Запытальна вочы блішчалі Па-ліцьвінску прыгожай менчанкі. “Багдановіча? Ці Янкі Купалы?” […]...
- Змаганне сілай Змаганне сілай З усім, што зноў Вядзе нас у цемру, Акоў, вякоў… З усім, што сонца Закрыла зноў… З усім, […]...
- Як ападае ліст Як ападае ліст, як ападае… Нібы дазволу ў восені пытае. Бывай, галінка гнуткая, бывай! Няхай цяпер цябе галубіць вецер, Салодка […]...
- Апалогія Быццам адзінокі, Быццам я ў цьме… Крочу я да шчасця, Крочу я ў сне… Быццам снегам белым, Быццам сонца свет […]...
- Люблю глядзець Люблю глядзець, як завіруха штурмуе шкло майго вакна, ёй хочацца паразіць скруху, якую не змагчы ўжо нам; эфір ад холаду […]...
- Калі я дапішу апошні верш Калі я дапішу апошні верш І духам узнімуся над зямлёй, Я палячу туды, Дзе ты Жывеш, Каб стрэцца і развітацца […]...
- Калі ты знік Калі ты знік з вачэй так хутка, Калі паехаў так імкліва, То сэрца сціснулась ад смутку І свет увесь мне […]...
- Героі Забыліся зчасам, Прададзены людзям, Забруджаны шляхам І цяжкім палюддзем. Як сівы і смелы Манахі ды воі. Ішлі ад малітвы Да […]...
- ПаскЮДЫ Плечы сакавіцкага сонца Ахутаны сіверам, вар’яцка-пяшчотным. Павевы вятороў на раздарожжы Надаюць непатрэбнае моцы. У друз б’юцца зоркі, у тварах якіх […]...
- Ваўчыная малітва У царкве ваўчынай воўк біўся вобземлю, Скураной дудою выў, плакаў кобзамі. З абразамі воўк дзяліўся абразамі, Горкай доляю сваёй – […]...
- Хвалямі часу Час хуткаплынны жорстка твары трэ, Сябры старэюць, калі доўга іх не бачыць. А маладосць нічога не бярэ, І ў моцы […]...
- Жаночае У цемру ночы, быццам у пустэчу, Глядзяць мае ўстрывожаныя вочы: Чакаю я, чакаю я сустрэчы, Сустрэчы з тым, хто мне […]...
- Мы можам спыніць вайну З дзяцінства слаўнага куплеты. І толькі з дрэва – пісталеты. З вады ўсе кулі, на ўцеху. Гарматаў залпы – з […]...
- Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...
- Крама Я сягодня купіла паперу У краме под шыльдай “Шкло”. Зайшла і спытала: “Дзе вы?”, А мне адказалі: “Хто?” Навошта мне […]...
- Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
- Крэўнасьць Крэўнасьць. А мне бы бегчы, бегчы, бегчы Да тых мурогаў, да лясоў, Да сваіх родных, да стрыечных, Да незабыўных галасоў, […]...
- Як хочацца Як хочацца, хочацца Пад вухам мяккі шэпт – “Я цябе люблю!” пачуць Па шыі палкімі губамі “А ты мяне?” адчуць! […]...
- Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў – Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў Уціснуў дзед вяроўкаю тугою. Конь адбіваўся злосна ад сляпнёў, Матляў і трос патрэсканай […]...
- Апусцела душа Апусцела душа, быццам Восеньскі клен, Мне не хочацца верыць У душэуную смерць. Мне казённые зямное- Нябесны праклен, Але сэрца мае […]...
- Калядная імпрэсія Не стае моцы подыхам адным спыніць сплін застылы млын сніць зніч які яго сагрэе але няма моцы зорцы даляцець не […]...
- Воўк на асамблеі Я раскажу тут, як умею: Спяшаўся Воўк на асамблею, Дзе гор, лясоў і стэпаў жыхары З якой пары Не могуць […]...
- БАЛАДА ЛЬВА САПЕГІ (4.04.1557-7.07.1633) У Ружанах на вуліцы вецер, Нібы воўк, што ў начы заблудзіў, Ля вакон, што да раніцы свецяць, Прыпыніўся, свой […]...
- Прабуджэнне Ты прабач, мая родная маці, Што карміла мяне малаком, Але вырас я з тога дзіцяці, Што сядзеу ля цябе вечарком. […]...
- Мароз Іду я, сняжысты, ўсясільны, Па сцежках-пуцінах пустых, I ночкай і днём безупынна Пільную абшараў сваіх. Бязмежна, ўладарна паную Пад сховаю […]...