Верш УСЯСЛАЎ
Паперадзе шыхтоў ваярскіх,
Еднасьць дэманструючы і сьмеласьць,
Радзімы сьцяг трымаючы ў руках,
Аднекуль, як з самое аблачыны,
Містычна князь Усяслаў зьявіўся на кані.
О! Як прыгожа ён узьняў свой меч!
О! Як высока ўзьляцелі родныя аблокі!
О! Як сувора ў дзідах вецер адгукнуўся!
Гул па шыхтох панёсься: Усяслаў!!!
Аднолькава загрукалі ў грудзёх крывіцкіх сэрцы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Усяслаў Брачыслававіч Баявога каня Чарадзея Спытала: куды сярод ночы Ён скочыць? ці ёсць мо ідэя? Табе адказаў: да світання Ідзе ў яго […]...
- Шукаю Шукаю сябе, гукаю, блукаю, А вецер асенні аблокі хістае, Чакаю сябе пад кленам высокім, Я тут, а душой – даганяю […]...
- Адзіны Бог У багатых вілы і палацы, Маёмасць беднага – каморка, ложак. Дзесці зіхацяць агнямі пляцы, А нехта збіў свой ганак з […]...
- І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
- Гара Славы Над Браціславай Народ па праву Гару назваў – Гарою Славы. Плывуць аблокі Над ёй высока, – Яна ж вышэй Саміх […]...
- Над цёмным карэннем, высока ў сінечы Над цёмным карэннем, высока ў сінечы, У шатах шумлівых, куды ні зірні, Лісты бестурботна трымцяць і трапечуць, Забыўшы заўчасна свае […]...
- Чарадзей Чары дзей, Чарадзей Усяслаў! Праз туманы гадоў і вякоў! Ад навалы чужое пазбаў, ад бяспамяцтва гнюсных акоў. Не змарнела на […]...
- Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...
- АБЛОКi Для лёгкiх для аблокаў Няма канца нi краю, Плывуць яны высока Над родным нашым краем. Над тым – што перажыты, […]...
- Д’ябал слухае цішыню І галосяць знічкі, па жывых галосяць, гэта люд крывіцкі чорны ветах косіць. Анатоль Сыс Д’ябал слухае цішыню Душ крывіцкіх збалелых. […]...
- Карціна Трыццаць тры гадзіны Разглядаў карціну, Ноч не адыходзіў – Ночы не хапіла. Гэта пакаленне Маляваць умее, Як над сіняй глебай […]...
- Баiцца прырода таксама Аднолькава грымяць над полем, галовы бомбаў рвуцца ад дурноты. Ці выжыць у гэтым пекле здолеем, ад д’ябальскай гарэзлівай спякоты? Аднолькава […]...
- Час імкліва бяжыць Час імкліва бяжыць скрозь аблокі, Не спыняючы хваляў жыцьця. Усьміхаецца лёс шэравокі: Памятай таямніцы быцьця. Не забудзь, браце, матчынай мовы, […]...
- Вена назаўжды Як дзіўна глядзець на сі вусны Ды разумець, іж пакуль нельга, Калі бянтэжаць бясспынна спакусы Й нешта грае ў грудзёх, […]...
- Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
- Даруйце, родныя бары i пушчы Даруйце, родныя бары i пушчы, Зямлi бацькоўскай неацэнны скарб, Што – не глухi i не сляпы – вiдушчы – Не […]...
- Загрукалі дажджынкі-кастаньеты Загрукалі дажджынкі-кастаньеты. Ледзь вымавіла зрэшты: “Да світання”. Ты разлічыўся фірменнай манетай – Выдатна адчаканеным маўчаннем. З вакна – амаль вангогаўскі […]...
- Ружа вятроў кахання Свой лёс па рамонках любові – Вятрыска выгуліваў далі: Пялёсткамі шчасця не зловіш! Насіўся вецер па зямлі, насіўся вецер… Там […]...
- Верасень Шапаціць румлёўскі гай. Птушкі ў вырай адлятаюць, А ў маёй душы складаюць Ноткі вераснёўскі рай. Хрызантэмамі пяюць Нават хмаркі ды […]...
- Далёка-далёка за поле Далёка-далёка за поле, за сонечны, мройны прасцяг ляціць павуцінне. Ніколі яго не закончыцца шлях. Высока-высока над полем у нетрах блакітнай […]...
- Вецер трупы вынасіў у вёдрах З дубувецця Вецер едзе Каб вам вЫнесці мазгі, Ля крывішчы Вецер свішча Зноў узводзячы куркі. А адпілкі уцякаюць, Дождж і […]...
- Хлопец з гітарай Як толькі гаммы блюзу пачуе слых яго, І быццам трэскат друзу струна парве святло, І рытмы рок-н-роллу зноўку ціш ўзарвуць, […]...
- Аблокі над Крыўёй Аблокі, як анёлы, мой край аберагаюць, З вышынь крыштальнай спёкай Бог-Сонца ім спрыяе… Аблокі, нібы дзеткі, люляюцца ў бяздонні І […]...
- Напрадвесні Уздыхнулі Нёмана грудзі: – Вясна будзе! Вясна будзе! – Покліч скалыхнуў паветра, Адгукнуўся ў пушчы нетрах, І расплыўся, і загінуў… […]...
- Ізноў Ізноў. Сэрца зноўку знак адчула: Ты мяне ізноў завеш, Успаміны ўскалыхнула, Чымсьці адгукнуцца перш. Думкі цешаць памяць сэрца – І […]...
- На папяровыя адзеньні На папяровыя адзеньні Чапляю гузікі дрымоты І зораў-літараў падзеньне Не выклікае мар ахвоты. Пачуцьцяў дробныя імгненьні, Штыхі сумневу, кволасьць цела, […]...
- Бывае часам нам самотна Бывае часам нам самотна… Вось так губляецца настрой. Крадцзецца ў думкі адзінота І навявае неспакой. І сэрца раптам ужо не […]...
- Што мне рабіць(What can і do) Мае мары, чамусьць, абмінаюць мяне, як аблокі плывуць куды вецер падзьме. кожны зроблены крок – памылковасць адна, бы халодная ноч […]...
- Ранні жаўранак неспакою За барамі, за грукатам трас рушыў лёд красавіцкай ракою, і яму адгукнуўся ў адказ ранні жаўранак неспакою. Ледзяное дыханне вады. […]...
- Як распазнаць свой дзень апошні Як распазнаць свой дзень апошні, Каб, не губляючы хвілін, Усю душу, нібыта грошы, Раздаць на добры успамін? Каб напярэдадні расстання […]...
- I каб не хварэла мама – Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з iм таксама, Што яшчэ нам усiм патрэбна? Не грашыць, жыць паслухмяна. […]...
- Я БАЧЫЎ СОН Я бачыў сон, Дзе біла ў дах маланка, Дзе вецер рваў шчарнеўшы дах. Дзе ноч дзялілі светам на кавалкі, Хаваючы […]...
- Прыклады Сэрцу-дамавіне Час рабіць прыклАды У вар’яцкай скрыне, У скарбонцы маты. Нешта там загіне Ў выраі бясконцым, Вусень зноў княгіняй, Матыльком […]...
- Вячэрняя казка Засынае месяц на дубах высока, Вецер шэпча казку тонкаму галлю, І за рэчкай зорка падае ў асоку, Каб прынесці шчасце […]...
- Жывём часінаю такою Жывём часінаю такою, Што ўвысь нязменна нас вядзе. Не адчуваем мы спакою Алі хвіліначкі нідзе. Няхай суцішна на світанні – […]...
- Страціў лес свой зімні чуб Страціў лес свой зімні чуб, Ліст растраціў да манеты… I стаіць адзін адзеты За акном іржавы дуб. Дуб-мярзляк, скупеча-дуб Шмоццем […]...
- Сонца ў небе дзесь высока Сонца ў небе дзесь высока Ярка свеціць у зеніце. Так твая любоў здалёку – Свету промень у цямніцы, У якую […]...
- Маці – Радзіме Пра быліначку кожную роднай зямлі, Пра маршчынкі, што ў лёсе тваім праляглі, Напісаць я б за шчасце лічыла. Як высока […]...
- Свянцоныя іскрынкі Свянцоныя іскрынкі… ****************************** А на Вадохрышча мароз. А на Вадохрышча завея. Лютуе студзень усур’ёз, Ды свята душы нам сагрэе. Усе […]...
- Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...