Верш Восеньскі смутак
Смуткуе маё сэрца ў лістападзе,
Ў шчымлівы углядаючыся сон.
Тчэ павуціну павучок у садзе,
Сцяжынкі сцеле чырвань дываном…
Сыходзіць з кола год, цалуе скроні вецер,
Мяце нястомна дворніка мятла,
Пануе цётка-восень у сусвеце
Мяхі прыпасаў цягне да жытла.
Гарыць лістота ў вогнішчы, бы лёсы-
Старонкі са старога буквара;
Жыццё ўплятае ўпотай лён у косы,
На споведзь нас вядзе да алтара.
Мы ўсе у гэтым вымушаным кросе
Да Госпада на шалі у чарзе:
Хто моўчкі падыходзіць, хто галосіць,
Хто з мірам у душы, хто зло нясе…
У таямніча-жоўтым карагодзе,
Дзе радасці і болю па крысе.
Знікае час, ліхі, няўлоўны злодзей,
Сляды хавае ў золкавай расе.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Восеньскі парк Фарбуе каменны дыван У золата жоўклае лісце; Прабуджаны ноччу, туман, На золках, сыходзіць кудысьці. А вецер, падкінуўшы фарбы, Вядзе закаханых […]...
- Журба На могілках вецер галосіць, смутак гайдае над крыжам. Пад сонцам травеньскім рыжым жанчына у Госпада просіць: “Даруй нам Ўсявышні спакой, […]...
- Восеньскі букет Восеньскі букет Сумныя твае вочы. Ласкавыя твае рукі. Халодныя твае вусны. А словы, што ты мне кажаш, Напэўна, гучаць і […]...
- Восеньскі сум На крылах сівых, з павуціння, Восень-мастачка па свету вандруе. Прыйдзе – халодным подыхам рэкі студзіць, Стомленую маці-зямлю, людскія галовы цалуе. […]...
- Мама падрэзала косы Быццам палын у пракосах, Частая сівень імжыць. Мама падрэзала косы – Стала іх цяжка насіць. Вёрсты смылелі даўгія, Доўгія ночы […]...
- На захадзе сонца на ўзгорку паўстала фігура На захадзе сонца на ўзгорку паўстала фігура. Адна з яе рук утрымоўвае дзіўныя шалі, другая сціскае кап’ё з нержавеючай сталі. […]...
- На пракосах Ад зары прабег прамень шырокі, косы. Ад мянташак зазвінелі дружна косы. А на сэрцы аднаго з касцоў вяселле – Расплятуцца […]...
- Смутак Намалюю млын самотны ў забыцьці, Не пабачыўшы апошняе сьвітаньне. Што шукаю я ў сваім жыцьці, Веру ці адданае каханьне? Намалюю […]...
- Камарыны смутак Падраныя джынсы Як дранікі, А лінзы вачэй Зноў без панікі Патрабуюць хутчэй Камароў засмуцІць, Накаціць будзь здароў. Бо Крывавая Мэры […]...
- Кіньце смутак Што вы, хлопцы, спахмурнелі? Ці каго вы пахавалі? Ці няшчасце так здалела? Што нуда апанавала? Плюньце, хлопцы! Заспявайма, Каб аж […]...
- Смутак горада Зноў вяртацца ў пустую кватэру, Ведаць пэўна: у глухія дамы, I ніхто не пастукае ў дзверы, He парушыць спакой твой […]...
- На сметнік выплеснула смутак На сметнік выплеснула смутак! Нутро напоўню іншай тэмай. У вершах дзённік “мроі сутак” Пазбаўлю статусу татэму. Пакрэслю чыстыя старонкі, Жыццё […]...
- Мне смутак душу болей не раздзёр Мне смутак душу Болей не раздзёр, I сэрца не адчула спачування, Калi вялi, як быццам на касцёр, К табе маё […]...
- Легкі смутак акутвае постаць маю Легкі смутак акутвае постаць маю, Асалодай ўжо сонейка пешчыць. Нерухома, зарыўшыся ў думкі стаю, Й чытаць мне так хочыцца вершы. […]...
- Бывае, смутак душу агартае Бывае, смутак душу агартае… Тады ў музей мастацкі я іду, І смутак мой, нібы туман, знікае – З жыццёвай праўдай […]...
- Імгненне летуценным сном Імгненне летуценным сном Абудзіць памяць успамінам: Квітнее вішня за вакном, Душа купаецца ў язьміне. Павольна светалаю журбой Рака гайдае хвалі […]...
- Восеньскі пах Восеньскі пах: лісця, травы, замшэлае неба, яркае сонца – мары… і ты… горда стаю, ты разам маўчыш, нам вельмі добра, […]...
- Восеньскі А давай апранемся ў восень, Будзем слухаць пад спеў агню, Што нам вецер здалёк прыносiць, Будзем думаць пра долю сваю. […]...
- Восеньскі санет Ізноў апалая лістота пахне смерццю… Яе паліць, ці проста – на кампост. А вецер не дае яе падмесці, З-пад веніку […]...
- Восеньскі альбом Гэты пейзаж называецца “Восеньскі клён”. Фарбаў не пашкадавала мастачка выдатная. Гэта малюнак “Бярозава-вохравы сон”. Зачараваны сусвет прыгажунямі статнымі. Вось нацюрморт […]...
- ВОСЕНЬСКІ НАСТРОЙ Шэры змрок за акном, На гадзінніку – восем. Хтосьці паліць касцёр – Пацягнула дымком… Восень! Шэры змрок на душы. На […]...
- Восеньскі матыў Адзвінела лета цёплымі дзянькамі, З дрэў скідае восень жоўтую ліству. Хмары ў небе плачуць нуднымі дажджамі, Пакрывае іней уначы траву. […]...
- Вагзаля “Менск-восеньскі Цень вагзалі плошчу вошчыць, Гоніць вецер вецьце сьмецьцем. Скрухі костак не пагрэць нам Ў цьмяным восені сяйве. З пыс здарожаных […]...
- Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
- Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло Восеньскі лёд нагадвае мне вітрыннае шкло. У ім мерзлы бруд здаецца выстуджанай зямлёю; ягада арабіны – кропляй крыві, пажоўклыя лісты […]...
- КАХАННЕМ Я НЕ АТРУЧУСЯ Забыцца на цябе ці ўспомніць, Ці успаміны пачакаюць? Не-не, ды ў сэрца вераломна Без запрашэння набягаюць. І не даюць душы […]...
- Пахне спелай антонаўкай восеньскі сад Пахне спелай антонаўкай восеньскі сад… Пастаю, адыду і вярнуся назад. Ціха, яблык, не падай, Не будзі маю радасць, Да відна […]...
- Чарга Лёс хітра круціць шуры-муры, I што ён толькі не вярзе… Жыцьця палову, як прыдурак, Я мёрз і сьмягнуў у чарзе. […]...
- Колькі ні жыві Не прыкмеціу, як збялелі скроні, Не збагнуу, як дзеці узраслі, Не адчуу, як матчыны далоні Да нябёсау думкі узняслі. З […]...
- Косы Як сказаць вам аб прычыне, Ад чаго так сумна мне, – Дзве касы ў адной дзяўчыны, Што ручайкі, на спіне. […]...
- Кола жыцця Кола жыцця Так жыцце нас па свеце вядзе Пасля сноў прачынаецца дзень Ен аблашчыць пяшчотай сваей Засмяешся і скажаш – […]...
- Споведзь сэрца Споведзь сэрца… ********************************* Мне б прытуліцца да цябе, Ды ты ў бок адводзіш позірк. Як у балоце, у журбе Тану. […]...
- Летняя раса Як брыльянты, рассявае Ночка летняя расіцу, Туманамі спавівае Луг зялёны над крыніцай. А як раніца настане, Бліскі сонца загуляюць, – […]...
- Людзі жывуць падманам Вакзал. Ён жыве. Асабістым жыццём. Кіпучым. Няспынным. Зменным. А людзі ў чарзе, не чуюць сябе… Любіць забываюць. Дарэмна. Вакзал. Ён […]...
- Злыя словы вострымі клінкамі Злыя словы вострымі клінкамі Спаласуюць сэрца да крыві, І, калі яно ў цябе не камень, Паспрабуй з рубцамі пажыві. Не […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 2. Дарога Гэтым часам, калі Прамінаюць палі і вёскі (Ці на яве – ці ў сне?), Успаміны мірскія стынуць, Я спяшаю к […]...
- Мые вадой дажджавой валасы Мые вадой дажджавой валасы. Мала таго – у запас набірае. Быццам і праўда, для гэтай красы З рэчкі вада – […]...
- Уцёкі Уцёкі… ******************************* У гэтым годзе ўсім на дзіва Гарбузы ў мяне ўрадзілі. Не хапіла ў градах месца, Дык на вуліцу […]...
- Даўгінаўскі тракт Даўгінаўскі тракт з даўніны Беларусі. Па ім нашы продкі ішлі. Схаваны ў асфальце каменныя бусы, Гасцінцам раней што былі. Дрыжалі […]...
- З серыі: Пайду пісаць казкі альбо “душа, ты запрасілася ў паэткі Алоўкам напісаць. Абы забыцца. Дзе выйсце з кола. Цісне сенажаць. Мае прагіны. Травы. Пахнуць. Касавіца. Показать полностью.. І небяспечна. З […]...