Верш Смаргонь ранішняя

Смаргонь ранішняя.

Глядзіцца храм у люстра става –
якая дзіўная выява!
Ён побач – паралельны свет,
як вечны Божы запавет.
Шапочуць ясені і клёны.
Звініць птушыны хор натхнённа,
зірнуў Францішак задуменна
на ўсход, дзе ззяе пераменай,
дзе праз карункавыя хмаркі
квітнее велічна заранка.
Пад булькат рэчкі хуткаплыннай
сплывае ўдалеч час няспынна.
Па берагах, як вартавыя,
паўсталі валуны сівыя,
тут рарытэт падзей далёкіх
і дар уважліваму зроку
з зямлі прарос, як святаяннік,
вайны ўспамін, бы пакаянне.
Па сцішанай алеі парка
спяшаецца хтось вельмі шпарка:
то з акадэміі мядзведжай
вядуць артыста два заезжых
вясёлых, шустрых скамарохі,
ды раптам скамянелі трохі.
Тым часам сонца шарык меней,
хоць шчодра сыпле промні жменяй.
На Оксне ярка хвалькі ззяюць,
дзень новы радасна вітаюць.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

ІСНАСЦЬ Як лісце залатое У сонечнай алеі, Твая – прысутнасць, мілая, Патрэбна на зямлі. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...

Што ж марыць аб пяшчоце і каханні Што ж марыць аб пяшчоце і каханні? Ад мараў – ці пабольшае любові? Душа мая, спяшай на пакаянне – Ужо […]...

А спаткання няма Я кудысьці ўсё еду і еду. Я кудысьці лячу і плыву. На зямлі ж з усяго – Ані следу, Толькі […]...

Карабель Павольна, павольна, На месцы нібыта, Стаіць нерухома На краю блакіта Марскі карабель, Што плыве ў далячынь, Куды яго вабіць Бясконцая […]...

На гэтай алеі На гэтай алеі Бярозы бялелі Так бела-зялёна. На гэтай алеі Мы колісь сядзелі, Быў май заімглёны. І сад батанічны, І […]...

Ранішняя “ўмывайка” Вада-вадзіца, памажы памыцца! Памыем тварык, каб ззяў, як ліхтарык. І ясныя вочкі, каб усё было бачна. І салодкія вусны, каб […]...

Ранішняя малітва О, дзень вясёлы, шматгалосы, Ідзеш ты шпаркаю хадой. Пашлі мне ясныя нябёсы І рэчку з цёплаю вадой. Пашлі мне, новы […]...

Ранішняя лічылка Адзін. На луг світальны паглядзі. Два. Іскрыцца росамі трава. Тры. Збіваюць россып рос вятры. Чатыры. Вясёлы промень сеў на жвіры. […]...

Што чалавеку горш за ўсё? Што чалавеку горш за ўсё? Хтось кажа – смерць, а хтось – хваробы, Адным – жабрацтва шкумаццё, Другім – не […]...

Заляцела птушачка ў сіло Заляцела птушачка ў сіло. Білася, дрыжэла і крычала. Палыном ў вачох рудых цвіло Гора-горачка, а ЎСЁ – маўчала. – Вызвалюся! […]...

Бацька Рэлігія кажа: “Ты – грэшны!” Я згодзен: мы – грэшныя ўсе! I вельмі, скажу я вам, смешна, Калі хтось, як […]...

У зімнім парку Сланяюся ў парку ценню журботнай. А ў парку – пустэча і вельмі маркотна. Іду па алеі, дзе мы гулялі. Тапчуся […]...

Вiнаваты Сяджу ў цiшынi ў цяжкiм прадчуваннi. Замёрзлы цыферблат спынiў мае жаданнi. За вольнасць дум маiх мяне вядуць за краты. Я […]...

Францішак Скарына Полацк поўны саборным звонам. Душы поўніць нябесным страхам. Ад Сафійкі плывуць іконы, люд на неба глядзіць у жаху. Хтось спяшаўся […]...

Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна, калi ўсё яно – з нягод… п’е з лужыны анкалагiчнай рабы анкалагiчны кот… […]...

In memoria Над Беларуссю Сонца марудна ўстае, I спяшаецца за навалай навала. Адам Міцкевіч паліць Беларускія вершы свае, Каб напісаў іх Янка […]...

Ліст на свабоду Мы покуль не народжаны народ, мы вязьні скамянелых яйцаклетак, мысьленча запаволены чарот; хтось падла, хтось зусім яшчэ падлетак, Хтось піша […]...

Позніцца вясна Лянівай сцяты прахалодай, Нясмела абудзіўся клён. Вясна з відочнай неахвотай Ідзе у сонечны палон. Дажджы за морамі паснулі, На ветры […]...

Я казала Я казала ‘ люблю! ‘ Гэта значыць, прызнала Чалавека ў табе І ў сэрцы сваім. Тваіх пісем чакала, Вельмі доўга […]...

…Якое неба выблісне з аблок *** Якое неба выблісне з аблок!.. Нібы кране істоту раптам неруш, Нібы з душы здымае боль і немач Яго бясконцай […]...

Н 1. Н. Тваё сэрца так б’ецца, так грукоча прыемна, і ўдалеч імкнецца наша любасць узаемна. Мне цябе не хапала, не […]...

Калі не хапае мне сілы Калі не хапае мне сілы – Прыходзіцца быць моцнай духам. І продкі, што мудрасць капілі, Няхай не крыўдуюць на нас. […]...

Пераход Мора болю і любові мора. На сконе год зламанаю душой Сівы няголены дзядок праз гора Смык трымае хвораю рукой. Мінулі […]...

Пакуль певень не запяе Як Пётр, ад Хрыста адракуся, Пакуль певень не запяе. Ад смагі пакуль не звалюся, Пакуль жылы ў грудзях не парве. […]...

Магло б здарыцца і такое Магло б здарыцца і такое, Што ў час спаткання на зямлі, Мы б размінуліся з табою І крочыць побач не […]...

Роднае поле РОДНАЕ ПОЛЕ Як доўга я ўдачы не ўбачу, Прыеду ў край родны, На дол За вёскай упаўшы, заплачу, Уткнуўшыся полю […]...

У пустэчы бясконцай У пустэчы бясконцай… Не каханне – пакуты… Без цябе – што без сонца З лiстапада па люты… Не жыццё – […]...

Вельмі кахаю Вельмі кахаю, вельмі нуджуся Я па табе, дарагая мая. Золатам славы сцяг Беларусі Гнеўна падніме, у напад рука! Мы беражом […]...

Каліна зімы Полымем зыркім душу апаліла. Полымем белым ўзняло з небыцця. …Ой жа зімой закіпае каліна, Гронка яе – як надзея жыцця. […]...

Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...

Чорт Чорт. Як заказыча хтось за пяткі – На гэтай хвілі сьвет забудзь! Кліч Уладарцу, маці, татку, Аблічча боскае цалуй! Мабыць, […]...

Я вельмі рад! Паляць лісце, паляць лісце! Белы дым ахутаў сад, Як калісці, у дзяцінстве, Гэтаму я вельмі рад! Крыга тоне – быць […]...

Сьнежань. Сьнежна… Сьнегіры Сьнежань. Сьнежна… Сьнегіры… Сані шпарка ймчацца. Па узгорках ўздоўж ракі Завіруха скача. Зачаруе, замяце Ў лясох, лугавінах, Крупой сьнежнай сыпе […]...

У небе стынь У небе стынь, у аблогах імшары, Сцяўся звонку задумлівы шлях. Рассыпае зіма свае чары Па зямлі ў яе на вачах. […]...

Пішу Вам з yahoo на tut. by Пішу Вам з yahoo на tut. by, а ў сеціве страйкуе пошта, не заўважаючы таго, што Вам дасылаюць “баю-бай!” Не […]...

ПАВАЖНЫЯ ПАВАЖНЫЯ Змяняе стыль Іспанія з Еўропай – Музеямі стаюць манастыры. Туды збягалі дзеўчыны употай Душу усцішыць спосабам старым. Пакаяцца, спасцігнуць […]...

Ідуць гады Ідуць сабе гады, ідуць, Бы карагод, бясконца, Што ў небе зорачкі вядуць Ля месяца, ля сонца. Ідуць сабе гады, ідуць […]...

Ці заўсёды я з табою буду Ці заўседы я з табою буду? мая радзімая зямля, ці зноў пабачу тую руту? што супакойвала маля. Ці зноў пачую […]...

Не шукай ты “Нашай нівы Не шукай ты “Нашай нівы” Там, дзе бойкі гандаль півам. Гэй, дзе ганяць нашу мову, Дзе вышукваюць “крамолу”- Не шукай […]...

Ваша Ягамосць Ах, обмануть меня не трудно, Я сам обманываться рад. А. С. Пушкін Рэдкія стрэчы – лёс спракавечны: Позна сустрэліся ў […]...