Верш Эпітафія каханню
На востры кант барвовых дахаў,
Паміж прутоў антэн, на лёд
Упала сонца – збітым птахам…
За ветрам, у сіні краявід,
Між велічы бетонных гмахаў,
Праз браму ночы вечар знік…
На чорным небе звар’яцелым
Накрэслю крэйдай месяц белы.
(2 votes, average: 4,50 out of 5)Ещё вершы:
- ОЙ ВЫ ЗОРНЫЯ НОЧЫ Зоркі ў небе ззяюць, месяц раптам знік, Вышывае Яніна ільняны рушнік… Ціха песню пяе… спаткання жадае, Хвалюецца сэрца… каханы чакае… […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...
- Помнiк каханню Заімшэлыя далоні Нерухомых цягнікоу, Мы з табой каханню помнік Пабудуем паміж слоу. Як пачуем крокі кропель Па запэцканаму шклу. Ты […]...
- Эпітафія лаве Яе няма, яна знікала на пару з беднасцю сяла. Яе канапа выжывала і мода крэслаў ля стала. Майстры знікалі, што, […]...
- СТРЫЖЫ Каменнепадамі стрыжы… Быццам з берага-гары гэта чорныя глыжы на пагібель машкары. Піск, віск, енк і нават звон над Заходняю Дзвіною. […]...
- Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...
- Калыханка для дарослых Як убачыць мяжу паміж сінім і чорным, У час, калі далягляд праглынуў сонца шар? Толькі скончыўся дзень, а такім ілюзорным […]...
- Росы ў косы Росы ў косы…Па-над ветрам, з цягам часу ў маладосць. Асядлаўшы звон паветра, адчувая часу млосць. Сонцам развядучы ночы, ранку дасылаць […]...
- Аб першым Я ніколі не забуду першы верш, як успамін аб магчымасці і бруду вынаходзіць шлях праз тын. Не на волю, не […]...
- Ноч на возеры Ноч на возеры. Ціха над возерам сонным. Спіць асака і чарот. Месяц на небе гуляе, Кінуушы вокал россып пяшчот. Да […]...
- Тайна Двое стаялі ля вышняй брамы, насустрач Анёл ім выйшаў: “Вы хто?” – “Мы шукаем праўды, але не зямной, а вышняй.” […]...
- Каханню ўсе ўзросты Ля люстэрка дзед Сямён Тупацеў заўзята. Хваляваўся вельмі ён, Бо збіраўся ў сваты. Свае вусы падкруціў, Падміргнуў люстэрку, У кішэню […]...
- Водар сьнежаньскай адзіноты Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]...
- Яне здрадзіў каханню свайму Я не здрадзіў каханню свайму, І не здраджу яму ніколі… Я не выдам яго нікаму, Не скажу аб пякучым тым […]...
- Вечар на захадзе ў попеле тушыць Вечар на захадзе ў попеле тушыць Кучу чырвоных кавалкаў вугля; Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць, Не скалыхнуцца ні траўкай […]...
- Астравец Нікога. Сумны вечар. Сакавік. Не думка ў галаве – іржавы цвік: “Я тут адзін. Але чаму, навошта?” Ахутвае, бы коўдра, […]...
- Эратычна-пакаёвае Мне ў вакно усміхаецца вечар. А за ім і прастуджаны вецер Пракураным сіплым голасам Стараецца спець серэнаду мне Пра адданасць, […]...
- MH17 Мы ляжым на раздзёртай металам зямлі. Хмары таюць паволі. Нас няма. Тры хвіліны таму – мы жылі. Нас не будзе […]...
- ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...
- Вечарам Хавае змрок у небе хмары. Агонь ён паліць вечных зор; Глядзіцца месяц у выгары, Дзе не змаўкае жабаў хор. Не […]...
- ЗОРНЫ МОСТ Полымя гарэла на ўскрайку лесу, Водбліскі мігцелі ў лісці бяроз. Дым сцяліўся долам. Утвараў завесу, Млечны шлях над рэчкай быў […]...
- Мой Менск Квітней багаццем праз вякі, Мой Менск – нязгасна зорка! Ляціць аб велічы тваёй гаворка. Квітней багаццем праз вякі! З выявай […]...
- У маёй кватэры цішыня У маёй кватэры цішыня Спявае песні дружным хорам, А за вакном цвяце вясна І дрэвы прыкрываюць сорам Здаецца, сонцам трэба […]...
- Вялікі дзень Ёсць многа дзён, што шчасце дораць, Ды больш усіх той дзень люблю, Калі магутны залп “Аўроры” Ускалыхнуў усю зямлю. I […]...
- Льецца сонца Льецца сонца апошнім святлом На змоклыя пожні, лясы. І хмары, і ноч чорным крылом Нагадалі твае валасы. Не цябе. Зусім […]...
- Наркаман У вачах празрысты, сіні лёд, бярэш іглу і вось узлёт, ляціш, туды, дзе сіні дым, памрэш калісьці маладым. Памрэш, а […]...
- Дванаццаць Сакральная лічба дванаццаць, Нам чорным адбіткам лягла. Жалобная лічба дванаццаць, Праз кожнага з нас ты прайшла. Дванаццаць сорваных кветак З […]...
- Зімой Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы, мяккі снег! Мяцель не вее, сціхнуў вецер, I волен лёгкіх санак бег. Як мары, […]...
- Успамін каханага Ці памятаеш ты, Як ранняю вясной Зіхцеў на небе месяц малады? Як ён трымцеў У золкай, зорнай вышыні, Як марыў… […]...
- Травы і гарбата За Неманам, ў таемнай дзікай пушчы. У лугах, якіх і за жыцце не абыйсці. Збіраю водарам натоленыя травы. І лепш […]...
- Бывае, часам вельмі трэба Бывае, часам вельмі трэба Прачуцца стомленай душой, Што самы мілы ўскрайчык неба – Над хатай бацькавай старой. Як сон – […]...
- Глыбокае Хто даў табе імя такое? Не скажа час, маўчыць панура. Струхнеў каўчэг разбіты Ноя, Вякоў пранеслася віхура. Сівым здаецца час […]...
- Холад Палае золкае паветра – Гараць асеннія кусты, Чырвона-цёмныя лісты, Сарваныя пякучым ветрам, Ляцяць: на чорныя карэнні, Праз ярка-жоўтую зару, У […]...
- ПРЫВіТАННЕ АД БОГА Цёплы, летні, слаўны вечар Апрануў туман на плечы. Падвязаў да капялюшу Ен забаўку – шкельца – лужу. І паважна, без […]...
- …І тады закрычаў. І роспачны крык …І тады закрычаў. І роспачны крык праз храмы канфесій, праз выбухі й кулі вырваўся ў космас і ў вечнасці знік. […]...
- Кінапамяць Вяртаннем з нябыту мараў, жаданняў Бы ветрам са Свіслачы быў ты жывы. У безлічы дзён, на паперах спатканняў Нібыта тапельца […]...
- Пакрысе ападае лістота *** Пакрысе ападае лістота, Пад нагамі – пажоўклае лета… Час ад часу прымроіцца мора Нібы з іншага, дзіўнага, свету… Час […]...
- Зязюля Не кувай ты, шэрая зязюля, аб памерлых ты болей не кувай. узгадай ты, шэрая зязюля, узгадай святую браму ў рай. […]...
- Якім ты вокам на мяне глядзеў?! Якім ты вокам на мяне глядзеў, Напэўна, тым, што па жыцці зайздросціў? На небе ясны месяц зіхацеў, І я згадзілася […]...